سنگ های رودخانه ای
سنگ رودخانه ای در جریان غلتیدن در مسیر رودخانه و برخورد با یکدیگر و بر اثر عمل فرسایش، گوشه های تیز و لبه دارشان را از دست می دهند و سطح آنها تقریبا صاف و صیقلی می شود. قلوه سنگ رودخانه ای از این دسته است که حداقل قطری برابر 5 سانتی متر دارد. کوچک ترین قلوه سنگی که در دیوار سازی به کار می رود معمولاً قطری در حدود 15 سانتی متر دارد. اندازه های کوچک تر به عنوان پرکننده مورد استفاده قرار می گیرند.
سنگ های کوهی
سنگ کوهی بیشتر لبه تیز هستند و مستقیماً از معدن سنگ استخراج می شوند. در روند عملیات استخراج، به شیوه های گوناگون قطعات بزرگ سنگ را از کوه جدا نموده و برای آماده سازی به کارخانه حمل می کنند. به این قطعات اصطلاحاً سنگ قلوه می گویند. باید توجه داشت سنگ هایی که به طور طبیعی از کوه جدا و در دامنه انباشته می شوند، در بیشتر موارد با توجه به تأثیر عوامل هوازدگی بر آنها، در عملیات ساختمانی به کار برده نمی شوند.
سنگ های لاشه
سنگ لاشه در نتیجه عمل انفجار یا پس از خردکردن قطعات بزرگ تر سنگ به دست می آیند و شکل خاص و سطوح مشخصی ندارند. استفاده از سنگ لاشه بدون این که گوشه های تیز و لبه دار آن گرفته شود مجاز نیست، مگر با ابعاد کوچک تر از 15 سانتی متر که به عنوان پرکننده از آن استفاده می شود.
سنگ لایه لایه یا تخته ای
سنگ لایه لایه استحکام چندانی ندارند و حداقل ضخامت آنها در کارهای بنایی نباید کمتر از 8 سانتی متر باشد.