عامل چسباننده
عامل های چسباننده یکی از مهم ترین بخش های متشکله بتن های دیرگداز هستند که به دو دسته سیمان ها و چسب ها تقسیم بندی می شوند.سیمان های صنعتی معمولاً بعد از ذوب و آسیاب کردن به صورت پودر ریزی در می آیند که هم دارای ساختمان کریستالی و هم غیرکریستالی هستند. از انواع سیمان ها که به طور معمولی تهیه شده و در ساخت بتن های دیرگداز استفاده می شود.
سیمان پرتلند، سیمان پرتلند آهن، سیمان کوره بلند، سیمان آلومینای معمولی (صنعتی) و سیمان آلومینای بالا را می توان نام برد. در اکثر موارد یک چسب مناسب یا ترکیبی از چسب ها، به مخلوط های پودری افزوده می شود این چسب ها استحکام کافی قطعات خام را در هنگام اجرای تمام مراحل فرایند ساخت و حتی در مرحله مصرف تامین می کند.
چسب شیشه
واژه چسب شیشه به ترکیبات مختلف سیلیکات سدیم یا پتاسیم اطلاق می شود که در آب یا محلولند یا مخلوط های کلوئیدی تشکیل می دهند و تقریبا به طور کامل هیدرولیز می شوند. عمده ترین چسب شیشه ای که استفاده می شود سیلیکات سدیم غنی از سیلیس است که گیرش آن در هوای آزاد صورت می گیرد.
چسب های مگنزیایی
چسب های مگنزیای سوز آور (محرق) MgO زینتر نشده کمی حرارت دیده از محلول های کلرید منیزیم یا سولفات منیزیم تهیه می شود.
دولومیت
به خوبی شناخته شده است که اگر دولومیت تحت شرایط خاصی پخته شود می تواند خواص اتصال های هیدرولیکی را پیدا کند. با دولومیت، اتصال دارای پایداری خوب در تغییرات سریع درجه حرارت است ولی دولومیت اهمیت تجاری ندارد.
اسید فسفریک و فسفات
آجر های دیرگداز به وسیله استفاده از اسید فسفریک یا فسفات به دست می آید. مقدار اسید فسفریک یا فسفات به عوامل متعددی از جمله نوع مواد پر کننده ای که استفاده می شود بستگی دارد.
مواد پرکننده
خواص حرارتی بتن های درجه حرارت بالا به مقدار زیادی به وسیله مواد پرکننده تامین می شود. بنابراین با انتخاب مواد مناسب، مقاوم در برابر حرارت، امکان تهیه بتن هایی با مقاومت حرارتی بالا وجود دارد. در بتن نسوز تنها مواد درشت تر که دارای اندازه دانه های بزرگ تر از2/0 میلیمتر است، باید مورد استفاده قرار گیرد. مواد پرکننده ریز که دانه های آن کوچک تر از 0/1 میلیمتر است به عنوان تثبیت کننده (مخصوصاً در بتن دیرگداز ساخته شده با سیمان پرتلند) مورد استفاده قرار می گیرند. انواع پرکننده ها را می توان به صورت زیر نام برد.