دیوارهایی را گویند که خود را با نشست های محیط میزبان هماهنگ می نمایند. انواع متداول آنها عبارتند از:
دیوارهای حایل وزنی
دیوارهای حایل وزنی شامل دیوارهای بنایی (به طور معمول سنگی)، و دیوارهای حایل بتن غیرمسلح هستند. هندسه این دیوارها طوری انتخاب می شود که برآیند نیروهای وارد بر آن (شامل وزن و نیروهای جانبی) در هسته قاعده و یا مقاطع افقی آن قرار گیرد. در مواقعی تنش کششی ناچیزی در مقاطع افقی دیوار یا منطقه بدون فشار در قاعده دیوار مجاز است.
دیوارهای حایل غیروزنی
دیوار حایل طر ه ای از دیوار و شالوده بتن مسلح تشکیل می یابد که طرح هندسی مقطع آن شبیه به وارونه است. دیوار و شالوده برای مقابله با نیروی برشی و لنگر خمشی ناشی از بارها و فشارهای خارجی، با استفاده از آرماتور، مسلح می شود. عرض پایه طوری انتخاب می شود که از واژگونی و لغزش دیوار جلوگیری به عمل آمده و تنش تماسی خاک در زیر آن از مقدار مجاز کمتر باشد.
تراز زیر شالوده باید پایین تر از عمق یخبندان باشد. در مقایسه با سایر دیوارهای غیروزنی، دیوار حایل طره ای از همه ساده تر و معمول تر است. دیوارهای بتن آرمه پشت بنددار هر چند که ممکن است در مصرف بتن و آرماتور صرفه جویی به عمل آورند، اما به علت مشکلات قالب بندی و اجرایی چندان مورد استقبال قرار نمی گیرد.
دیوارهای حایل انعطاف پذیر
دیوارهای حایل ساخته شده با این رو ش ها، علاوه بر تازگی، خصوصیت بارزی دارند که آنها را از دیوارهای قبلی متمایز می کند. این خصوصیت انعطاف پذیری آنها و قابلیت تطبیق با نشست های طبیعت است که روش های سنتی فاقد آن هستند. به همین دلیل در مقابل روش های سنتی که دیوارهای صلب نامیده می شوند، روش های نوین به دیوارهای انعطاف پذیر معروف هستند. هر چند که هزینه اولیه این دیوارها نسبت به دیوارهای صلب کمتر است، ولی باید به عمر کمتر آنها در مقام مقایسه با دیوارهای صلب توجه خاص نمود و در مقایسه گزینه ها آن را مد نظر گرفت.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
