ترکیبات بارگذاری دیوارهای سیل بند

عملکرد اصلی دیوار های سیل بند هدایت رواناب و جلوگیری از گسترش سیل در منطقه مورد محافظت است. دیوارهای سیل بند، در یک وجه تحت تأثیر بارگذاری فشار هیدرواستاتیک سیلاب و در وجه دیگر تحت تأثیر فشار خاک و آب زیرزمینی است. دو نوع اصلی سیل بندها، عبارتند از سیل بندهای رودخانه ای و سیل بندهای ساحلی.

سیل بندهای رودخانه ای در طول مشخصی از ساحل رودخانه یا مسیل اجرا شده و در هنگام سیلاب با جلوگیری از ورود سیل به اراضی کشاورزی و شهری، تحت تأثیر فشار هیدرواستاتیک از سمت رودخانه تا تراز سیلاب قرار می گیرند. در مقابل سیل بندهای ساحلی که در کنار دریاها اجرا می شوند، تحت تأثیر بارهای کوتا ه مدت ناشی از بالا آمدن آب در اثر موج، ضربات موج، یا اثر جزر و مد دریا هستند.

امواج ساحلی ماهیت دینامیکی داشته و در مدت چند ثانیه بر سازه اثر می کند. در خلال طوفان، به علت سرعت باد و شدت برخورد امواج، اجرای عملیات ترمیمی در دیوار ساحلی و همچنین شریان های حیاتی مرتبط با آنها بسیار مشکل است. لذا باید با اعمال تدابیر طراحی و جزییات اجرایی مناسب، از عملکرد رضایت بخش دیوارها در شرایط بحرانی مطمئن شد.

حالت I1 بارگذاری سیل طراحی

• در این حالت خاک پشت دیوار تا تراز نهایی، سربار، تراز آب در سمت رودخانه تا تراز سیل طراحی (به اندازه ارتفاع آزاد 2 پایینتر از بالای دیوار) در نظر گرفته می شود.

حالت I2 آب تا بالای دیوار

• این حالت مشابه حالت I1 است. جز اینکه تراز آب در سمت رودخانه تا بالای دیوار در نظر گرفته می شود.

حالت I3 بارگذاری زلزله

• خاک پشت دیوار تا تراز نهایی و تراز آب سمت رودخانه در حالت عادی (غیرسیلابی)، نیروی برخاست، و آثار مؤلفه های افقی و قائم شتاب زلزله در خاک، آب و سازه.

حالت I4 بارهای آنی (کوتاه مدت) حین اجرا

• دیوار سیل بند تحت تأثیر بارهایی که در حین اجرا ممکن است وجود داشته باشند قرار می گیرد. این بارها باید کوتاه مدت باشند نظیر بادهای قوی و سربار تجهیزات اجرا.