تفاوت داکت اسپلیت با چیلر و مقایسه آنها از 4 بعد مختلف:
مقایسه چیلر با داکت اسپلیت را می توان از ابعاد مختلف بررسی کرد. تفاوت داکت اسپلیت با چیلر در مسائلی چون توان حداکثری، امکان یا عدم امکان تنظیم رطوبت، نحوه فیلتراسیون و غیره به چشم می خورد و ما به بعضی از مهم ترین این تفاوت ها می پردازیم.
تفاوت داکت اسپلیت با چیلر از بعد سیستم های مکمل:
برای پی بردن به تفاوت داکت اسپلیت با چیلر، ابتدا باید ساختمان این دو سیستم را کنکاش کنیم. چیلر دستگاهی است متشکل از کمپرسور و موتور الکتریکی آن، مبدل های حرارتی به نام اواپراتور و کندانسور و یک شیر منبسط کننده که گاز فریون (مبرد) در آن جریان یافته و طی یک سیکل دائمی، منجر به کاهش دمای آب می شود. آبی که سرد شد با پمپ به دستگاهی دیگر در داخل یا پشت پنجره ساختمان مانند فن کویل یا هواساز پمپاژ می گردد.
در بعضی موارد نیز چیلر به جای سرد کردن آب، مبرد را با لوله کشی به هواساز ارسال کرده و مستقیما هوا را خنک می کند که در این صورت به این سیستم پکیج یونیت گفته می شود.
آب سرد ارسالی از سمت چیلر به این دستگاه ها در کویل (لوله های مارپیچی) این دستگاه ها جریان یافته و فن با چرخش خود، هوا را از اطراف کویل ها عبور داده و دمای آن را کاهش می دهد.
اکت اسپلیت نیز از دو قسمت تشکیل می شود. قسمت اول همانند چیلر دارای کمپرسور و کندانسور و … است (یونیت خارجی) و مبرد را با لوله کشی به یک اواپراتور (یونیت داخلی) قرار گرفته در زیر سقف کاذب می فرستد و عمل سرمایش هوا توسط مبرد انجام می شود.
برای گرمایش، هر دو سیستم نیاز به آب گرم یا بخار داغ دارند. در اواپراتور داکت اسپلیت یک کویل مخصوص آب گرم تعبیه می شود و در فن کویل، هواساز یا پکیج یونیت هم یک کویل مخصوص آب گرم وجود دارد. در هر دو سیستم، آب توسط یک منبع حرارتی گازسوز مانند بویلر یا پکیج گازسوز یا هر سیستم دیگری گرم شده و به کویل های این دستگاه ها ارسال می شود و فن با چرخش، این بار هوا را گرم می کند.
مقایسه چیلر با داکت اسپلیت از بعد توان حداکثری:
دومین مقایسه چیلر با داکت اسپلیت از نگاه ظرفیت و مساحت و حجم تحت پوشش بررسی می شود. حداکثر تناژ تبرید سیستم داکت اسپلیت در مقایسه با چیلر بسیار کمتر است. داکت اسپلیت ها معمولا تا حداکثر 5 تن تبرید استفاده می شوند. اگر ساختمان به 20 تن تبرید نیاز داشته باشد، باید از 4 دستگاه مجزای 5 تنی استفاده شود.
ولی ظرفیت چیلرها معمولا از 10 تن آغاز و توان حداکثری آنها به 1000 تن تبرید هم می رسد. در تناژهای کمتر از 10 تن نیز معمولا از مینی چیلر که ساختاری مشابه چیلر دارد استفاده می شود. بنابرین پیشنهاد ما برای تناژهای بالا قطعا استفاده از چیلرها است زیرا برای مثلا همان 20 تن باید 4 دستگاه مجزا با 4 مدار لوله کشی و کانال کشی در نظر گرفته شود ولی در چیلر تنها یک چیلر مرکزی 20 تن نصب می گردد و در تناژهای کم نیز می توان از مینی چیلر یا داکت اسپلیت (با توجه به مزایا و معایب آنها) استفاده نمود.