بازیافت گرم کارخانه ای روشی است که طی آن آسفالت برداشت شده از روسازی موجود به کارخانه آسفالت مرکزی حمل شده و پس از خرد کردن و دانه بندی و اعمال سایر اصلاحات لازم بر روی آن و تغذیه به کارخانه آسفالت ئو اختلاط با قیر یا جوان کننده و در صورت لزوم با مصالح سنگی جدید یا آسفالت گرم جدید به آسفالت گرمی تبدیل می شود که بخشی از آن را مصالح خرده آسفالتی یا RAP تشکیل می دهد. صرف نظر از روشی که برای کندن و برداشت آسفالت و لایه های روسازی انتخاب می شود مصالح خرده آسفالت، مصالح سنگی و مصالح مخلوط و آمیخته باید در کارگاه مرکزی جداگانه انبار و نگهداری شوند.
ذخیره کردن مخلوط گرم بازیافتی
بین انبار کردن مخلوط گرم بازیافتی با انبار کردن آسفالت گرم معمولی در سیلوی ذخیره گرم تفاوتی وجود ندارد. مخلوط بازیافت شده ممکن است کمی روغنی باشد که احتمالاً به دلیل ماده افزودنی جوان ساز است که این شرایط کاملاً عادی است. استفاده از سیلوی دخیره برای بازیافت گرم، انتقال حرارت اجزا متشکله و تامین حرارت یکنواخت برای مخلوط آسفالت نهایی بسیار موثر است.
بازیافت گرم درجا
بازیافت گرم درجا می تواند فقط آسیب دیدگی های سطحی را اصلاح کند. لذا اجرای این عملیات محدود به شرایطی است که سیستم روسازی از مقاومت و قدرت سازه ای کافی برخوردار باشد. ضخامت لایه آسفالتی مورد بازیافت در این روش معمولاً بین 50-25 میلیمتر است که در مواردی ممکن است به 75 میلیمتر برسد. محورهای آسفالتی که از روش درجا استفاده می کنند باید ضخامت آسفالت گرم آنها حداقل 75 میلیمتر باشد زیرا ضخامت کمتر از آن باعث می شود تا در جریان شخم زدن رویه آسفالتی موجود لایه غیر آسفالتی اساس یا زیر اساس که بلافاصله در زیر آن وجود دارد از عنق کنده شده و از لایه مربوط جدا شود.
انواع بازیافت گرم درجا
بازیافت گرم درجا به سه روش زیر اجرا می شود.