طرح اختلاط و مصالح مصرفی در روسازی بتن غلتکی

مواد و مصالح مصرفی

لزوم تأمین مقاومت و دو ام در طراحی روسازی بتن غلتکی، انتخاب مصالح برای مخلو ط های بتن غلتکی را تحت تأثیر قرار می دهد. مصالح اساسی مورد استفاده در بتن غلتکی شامل آب، مواد سیمانی (سیمان و پوزولان)، ریزدانه و درشت دانه است. قبل از حمل مصالح به کارگاه لازم است تا کیفیت آنها مورد بررسی قرا ر گرفته و در صورتی که الزامات و ویژگی های مطلوب را داشته باشند به کارگاه حمل شوند. منبع تأمین مصالح باید از لحاظ کیفیت و کمیت بتواند، نیازهای طرح را برآورد ه سازد.

سنگدانه ها

همچون سایر انواع بتن، انتخاب منبع مناسب سنگدانه یکی از مهم ترین فاکتورهای مؤثر در کیفیت و هزینه بتن غلتکی است. سنگدانه ها حدود 75 تا 85 درصد از حجم مخلوط روسازی بتن غلتکی را تشکیل می دهند. لذا تأثیر قابل ملاحظه ای بر خواص بتن سخت شده و بتن تازه دارند. انتخاب سنگدانه مناسب باعث صرفه اقتصادی بیشتر و بهر ه برداری بهتر از روسازی راه خواهد شد. خواص سنگدانه بر کارآیی، پتانسیل جداشدگی و سهولت تراکم بتن غلتکی تازه تأثیر گذار است. مقاومت، مدول الاستیسیته، خواص حرارتی و دوام بتن سخت شده نیز متأثر از خواص سنگدانه است.

مواد سیمانی

مواد سیمانی مورد استفاده در روسازی بتن غلتکی، شامل سیمان پرتلند یا سیمان پرتلند آمیخته و گاهی سیمان به همراه پوزولان یا سربار ه اضافه شده به صورت مجز ا است. انتخاب نوع سیمان بر اساس مقاومت طرح و سنی که برای مقاومت طرح در نظر گرفته شده، صورت می گیرد.

مواد افزودنی

برای پیشگیری ا ز خرابی ناشی از یخ زدگی در بتن، استفاده از مواد هوازا در مخلوط بتن امری متداول است. مواد افزونی هوازا کاربرد عملی محدودی در مخلو ط های روسازی بتن غلتکی داشته اند. در مخلوط های روسازی بتن غلتکی به خوبی می توان از مواد هوازا به میزان 5 تا 10 برابر بیش از مقداری که برای بتن معمولی بکار می رود، جهت ایجاد هوازایی مورد نظر در بتن استفاده نمود.

شیوه متداول برای کاهش خرابی ناشی از ذوب و انجماد در روسازی بتن غلتکی، ایجاد نسبت آب به سیمان پایین در طرح اختلاط و اعمال انرژی تراکم زیاد به مخلوط بتن غلتکی است. بدین ترتیب بتن اجرا شده، حداقل میزان آب قابل انجماد را در حفرات موئین خواهد داشت. ضمن اینکه نفوذپذیری آن نیز کاهش می یابد و رسیدن آن به حد اشباع بحرانی مشکل می شود. در صورتی که بتن غلتکی تا حد بحرانی اشباع نشود، در معرض خرابی ناشی از انجماد قرار نمی گیرد. استفاده از یک لایه زهکش زیر لایه روسازی بتن غلتکی، از اشباع شدن آن جلوگیری می کند.

افزودنی های شیمیایی مانند روان کننده ها و کندگیرکننده ها کاربردهای محدودی در بتن غلتکی داشته اند. تأثیر این مواد در ارتقاء خواص بتن غلتکی نسبت به بتن معمولی کمتر است چرا که این مواد، مقدار خمیر سیمان را تحت تأثیر قرار می دهند. در بتن غلتکی مقدار خمیر سیمان نسبت به بتن معمولی کمتر است.عملکرد مواد روان کننده در کاهش مقدار آب مورد نیاز یک مخلوط بتن غلتکی، تا حدودی وابسته به مقدار و نوع سنگدانه های ریزتر از 75 میکرومتر است. استفاده از کندگیرکنند ه ها در روسازی بتن غلتکی در به تأخیر اند اختن زمان گیرش و در نتیجه ایجاد تراکم کافی و چسبندگی مناسب بین لایه های مجاور هم، مؤثر خواهد بود.