روسازی بتنی

روسازی بتنی از بتن حاوی سیمان پرتلند ساخته می شود. برای طراحی روسازی بتنی به جای تئوری لایهها که در طراحی روسازی انعطاف پذیر (آسفالتی) استفاده می شود از تئوری صفحات استفاده می شود. تئوری صفحه در وا قع همان حالت ساده شده تئوری لایه ها است که دال بتنی یک صفحه، تقریباً ضخیم است و قبل از خمش وارده به آن مسطح بوده و پس از خمش نیز به حالت مسطح باقی خواهد ماند.

اگر چنانچه بارگذاری ناشی از بارهای چرخ فقط در قسمت میانی یک دال اعمال شود، هم تئوری لایه ها و هم تئوری صفحه می تواند مورد استفاده قرار گیرد. و بایستی هر دو منجر به مقادیر مشابهی کرنش یا تنش خمشی شوند. اگر چنانچه بار چرخ نزدیک کناره های دال و در فاصله ای کمتر از 0/6 متر از لبه دال وارد شود، تنها تئوری صفحه می تواند برای روسازی بتنی مورد استفاده قرار گیرد.

در گذشته روسازی بتنی مستقیماً بر روی بستر ساخته می شد. ولی با افزایش حجم، وزن ترافیک و به وجود آمدن پدیده پامپینگ استفاده از اساس دانه ای کاملاً متداول شد ه است. زمانی که روسازی تحت تأثیر تعداد زیادی از با ر چرخ بسیار سنگین قرار می گیرد و لایه اساس نیز در مجاورت سطح آب زیر زمینی باشد، امکان شسته شدن مصالح دانه ای از طریق عملکرد آب وجود دارد.

استفاده از اساس آسفالتی یا سیمانی به عنوان یک روش متداول محسوب می شود. اگر چه استفاده از لایه اساس مقدار تنش بحرانی را در روسازی بتنی کاهش می دهد. ولی به دلیل اینکه مقاومت بتن خیلی بیشتر از مقاومت لایه اساس است با کمی افزایش در ضخامت بتن می توان تنش بحرانی را کاهش داد. لذا استفاده از لایه اساس، تنها به منظور کاهش تنش در لایه بتن از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست.