بارهای ثقلی طراحی فضاکار

بارهای ثقلی

بارهای ثقلی به طور معمول در دو گروه اصلی بارهای مرده (یا دایمی) و بارهای زنده طبقه بندی می شوند. بارهای برف به لحاظ وابستگی به شرایط جوی، به طور ذاتی از نوع بارهای ثقلی هستند. بارهای زنده به طور کلی شامل وزن اثاثیه، انسان ها، تجهیزات و نظایر آن هستند. بر خلاف سایر بارها مثل بارهای ناشی از زلزله و باد، بارهای زنده را می توان تا حدودی تحت کنترل داشت. بارهای زنده فرایندهای تصادفی هستند که تابع متغیرهای معرف زمان و مکانند.

بارهای مرده

بارهای مرده تمامی بارهای ثقلی (وزن) سازه فضاکار، اعضا و اجزای سیستم باربر، سازه های کف ها و سقف ها، کف سازی، نازک کاری، سقف ها و کف های کاذب، تیغه های دایمی، دیوارهای بیرونی و درونی، نماسازی، پوشانه ها و تمامی تجهیزات و وسایلی را که در موقعیت ثابت به صورت دایمی استقرار می یابند، در بر می گیرد. بارهای مرده همواره به صورت مقادیر تصادفی ثابت اعمال می شوند.

بارهای زنده

بارهای زنده شامل بارهای ثقلی (وزن) ناشی از نحوه بهره برداری و اشغال سازه هستند. که بر اعضا و اجزای سازه فضاکار اعمال می شوند. تجهیزات تأسیساتی الکتریکی و مکانیکی (شامل آثار ضربه)، در زمره بارهای زنده به شمار می روند. تغییرات تصادفی بارهای زنده معمولاً از طریق جمع کردن فرایند بارهای زنده تعلیقی و فرایند بارهای زنده گذرای مستقل، مدلسازی می شوند.