دیوارهای حائل باید به صورت اعضای خمشی طراحی شوند. در مواردی که بارهای محوری ناشی از وزن دیوار و اثر اصطکاک مواد خاکریز در پشت آنها قابل ملاحظه است، این بارها باید در طراحی آنها نیز منظور شوند.
در دیوارها درزهای انقباض باید در فواصل حداکثر 10 متر از یکدیگر و درزهای انبساط در فواصل حداکثر 30 متر از یکدیگر پیش بینی شود. این درزها باید با مواد پر کننده مناسبی که عملکرد درز را مختل نکند پر شوند. این درزها در کوله ها باید در حدود وسط فاصله دو عضوی که بارهای ثقلی را به کوله منتقل می نمایند در نظر گرفته شوند.
طراحی دیوارهای حایل کنسولی به صورت دال های کنسولی که پای آنها در شالوده گیردار است، و طراحی دیوارهای حائل پشت بنددار یا پیش بنددار به صورت دال های یکسره که بر روی تکیه گاه های پشت بندها یا پیش بندها قرار دارند، انجام می شود. در موارد استفاده از پشت بند یا پیش بند باید نسبت به اتصال کامل آنها با دیوار اطمینان حاصل شود.
در دیوارهای حائل یکپارچه ای که ارتفاع آنها در طول دیوار متغیر است، دیوار باید برای شرایط بارگذاری در مقطعی که به فاصله یک سوم طول دیوار از انتهای با ارتفاع بیشتر دیوار قرار دارد، طراحی شود. در این دیوارها باید ضخامت شالوده تا حد امکان در تمام طول یکسان در نظر گرفته شود ولی عرض شالوده را می توان بنا به نیاز کاهش داد.
ملاحظات طراحی شالوده دیوارها
شالوده دیوارهای حائل در دیوارهای کنسولی به صورت اعضای خمشی کنسولی و در دیوارهای پشت بنددار یا پیش بنددار به صورت دال های یکسره بر روی تکیه گاه های پشت بندها یا پیش بندها طراحی می شوند.
پاشنه شالوده باید برای وزن تمام خاکریزی که بر روی آن قرار می گیرد، همراه با وزن سربار اضافی آن، طراحی شود مگر آن که محاسبات دقیقتر وضعیت دیگری را مشخص نماید. پاشنه شالوده باید برای بارگذاری در حالتی که خاکریزی اجرا نشده نیز طراحی شود. در این حالت شالوده زیر اثر بار ناشی از وزن دیوار و سایر بارهایی که ممکن است قبل از اجرای خاکریز به آن وارد شوند، قرار می گیرد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
