اصول تحلیل طراحی پل های بتنی

منظور از تحلیل سازه تعیین تلاش های موجود در مقاطع مختلف سازه و تغییر مکان نقاط مختلف آن تحت اثر عامل های وارد بر آن، با د ر نظر گرفتن مشخصات هندسی و مکانیکی آن است. در تحلیل سازه باید نامساعدترین حالات به لحاظ عملکرد توام ترکیبات محتمل عامل ها در نظر گرفته شود.روش تحلیل سازه در پل ها تحلیل خطی است.

در این روش تحلیل تمام تلا ش ها در مقاطع مختلف سازه با فرض خطی بودن رفتار مصالح و کوچک بودن تغییر شکل های ایجاد شده و بر اساس تئوری الاستیسیته تعیین می شوند.روش تحلیل خطی را می توان در انواع سازه ها در حالات حدی نهایی و بهره برداری مورد استفاده قرار دا د. ولی در ساز ه های متشکل از اعضای میله ای که در آنها تغییر مکان جانبی آزاد است، استفاده از این روش به شرطی مجاز است که ضریب لاغری ستو ن ها از صد تجاوز نکند.

در این حالت حدی، طراحی اعضای مختلف سازه چنان صورت می گیرد که مقاومت نهایی، یا حداکثر ظرفیت باربری عضو در هر مقطع، بزرگ تر یا مساوی با تلا ش های موجود در آن مقطع تحت اثر بارهای نهایی وارد به سازه باشد. در تعیین مقاومت نهایی مقطع و نیز در مقادیر بارهای نهایی، ضر ایب ایمنی مورد نظر در طرح منظور می شوند.

کنترل در حالات حدی بهر ه برداری

این حالات شامل دو حالت حدی تغییر شکل و ترک خوردگی است. تغییر شکل ها و ترک خوردگی های ایجاد شده در هر عضو، تحت اثر بارهای بهره برداری وارد به سازه کوچک تر از مقادیر مشخصی باشند که در طرح مورد نظر بوده اند.این ضر ایب در مقادیر مشخصه بارها و سایر عامل ها ضرب می شوند. مقادیر این ضرایب، بسته به آنکه میزان عدم اطمینان نسبت به برآورد هر بار چه اندازه است، برای بارهای مختلف متفاوت اند.

ضرایب تقلیل مقاومت ها

این ضرایب در مقادیر مشخصه مقاومت های بتن و فولاد ضرب می شوند. این ضرایب منعکس کننده عدم اطمینان موجود در کیفیت مصالح، نحوه اجرا، درستی ابعاد و اندازه قطعات هستند.این ضریب در مواردی که اهمیت قطعه و پیامدهای گسیختگی آن، از جمله شاخص بودن نوع گسیختگی مانند نرم یا ترد بودن آن مورد نظر باشد، به کار گرفته می شود. این ضریب بنا به مورد یا در مقاومت قطعه ضرب می شود و آن را کاهش می دهد. یا در بارها یا عامل ها ضرب می شود و آنها را افزایش می دهد. این ضریب، ضریب اصلاحی نامیده می شود.