در اراضی پست نواحی گرم و خشک، خاک اغلب حاوی نمک است زیرا نمک موجود در آب زیرزمینی ممکن است به سطح زمین برسد. د ر نواحی ساحلی سولفات ها و کلرورها املاح اصلی هستند و میزان سولفات ها نسبت به نواحی غیر ساحلی بیشتر است.
حضور این املاح ممکن است موجب بروز خرابی سطوح بیرونی بتن در تراز سطح زمین شوند. و چنانچه کلرور بین املاح وجود داشته باشد ممکن است خوردگی فولاد آغاز شود. به طور کلی به منظور جلوگیری از این پدیده ها توصیه می شود پی و قسمت هایی از ساختمان که در درون زمین واقع می شوند با لایه های غیر قابل نفوذ نظیر پوشش های پلاستیکی یا قیر اندود پوشانیده شوند.
در مجاورت آب دریا، سطح بتن تحت تأثیر یون های خورنده موجود در آب شسته می شود. سپس در اثر خورده شدن آهک، حفره هایی در سطح بتن ظاهر می شود. در مورد بتن متراکم که خوب عمل آوری شده باشد این تأثیر، سطحی و محدود خواهد بود. سیمان سرباره به دلیل میزان آهک کمتر و سخت تر بودن خمیر آن مقاومت بیشتری در مقابل حملات یاد شده دارد.
در مورد ساختمان های دریایی مناطق گرمسیر در قیاس با نقاط معتدل، آب های مجاور ساختمان گرمتر و غالباً حاوی مقادیر بیشتر نمک هستند. در این نواحی گر چه غلظت نمک زیادتر است، تأثیر درجه حرارت نیز باید به عنوان عاملی جدید تلقی شود. در نواحی گرمسیر مجاورت آب شیرین و بتن ممکن است موجب شسته شدن سطح بتن شود. معمولاً آب های نرم دارای خاصیت خورندگی بیشتری هستند. زیرا غلظت نمک های محلول آنها کمتر بوده و حاوی اسید کربنیک بیشتری هستند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
