برای اجرای دیوارهای ژئوسینتیک نیازی به عملیات پی سازی نیست و تنها باید عملیات بسترسازی انجام شود. آماده سازی بستر شامل برداشتن خاک نامناسب (دکاپاژ) و متراکم سازی بستر یا در موارد خاص تقویت بستر با خاک مناسب است. روش کلی اجرای دیوارهای ژئوسینتیک عموماً مشابه است، به عنوان نمونه مراحل اجرایی دیوار ژئوتکستایل به اختصار بیان می شود.
پس از انجام عملیات بسترسازی، یک قالب چوبی با ارتفاعی اندک بیش از ارتفاع لایه های خاکریز بر روی زمین (یا بر شکل فلزی و یک تخته L روی لایه اجرا شده قبلی) قرار می گیرد. این قالب مجموع های از یک سری نشیمن های سرتاسری به موازات وجه خارجی دیوار است.ژئوتکستایل به گونه ای گسترده می شود که تقریباً یک متر از روی لبه فوقانی قالب بیرون افتاده و آزاد باشد. معمولاً جهت الیاف عمود بر دیوار است و درزهای نوارهای مجاور دوخته شده یا بر روی هم به صورت همپوشانی اجرا می شود.
قالب چوبی از جلوی لایه و نشیمن فلزی از زیر آن برداشته می شود و اجرای لایه بعدی به همین صورت انجام می گیرد. پس از اتمام دیوار، پوسته خارجی برای جلوگیری از تأثیرات سوء اشعه مافوق بنفش بر روی ژئوتکستایل، پوشش می شود. محصولات آسفالتی، قیر یا بتن پاشی پوشش های معمول در این مورد هستند.خاکریز بقیه ارتفاع لایه تا ضخامت طراحی شده لایه اجرا شده و متراکم می شود.
وصله ژئوسینتیک ها
وصله بین ژئوسینتیک ها به دو روش دوختن و پوششی انجام می شود.
وصله پوششی
طول پوشش در وصله های پوششی تابعی از نوع ژئوسینتیک ها، نوع خاکریز و اصطکاک آن با خاکریز است. در این روش علاوه بر افزایش مصرف ژئوسینتیک ها، انجام آزمایش های مربوط به اصطکاک بین دو لایه ژئوسینتیک هم الزامی است. مجموعه عوامل فوق باعث برتری روش اول یعنی دوختن می شود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
