ژئوسینتیک ها نام کلی مجموعه مصالحی است که از مواد مصنوعی نظیر پلیمرها ساخته شده و برای پایداری و بهسازی رفتار خاک استفاده می شوند. این مصالح عموماً به صورت شبکه یا ورقه های نازک تولید می شوند که قابلیت زهکشی، مسلح سازی و جداسازی خاک را دارند. امروزه ژئوسینتیک ها کاربرد فراوانی در مهندسی ژئوتکنیک پیدا کرده اند. تکنولوژی دیوارهای ژئوسینتیک ها بر اساس ایده تکنولوژی خاک مسلح پایه گذاری شده است.
ژئوتکستایل
ژئوتکستایل عموماً جزء منسوجات شمرده می شوند که به جای الیاف طبیعی از الیاف مصنوعی (عموماً پل یپروپیلن یا پلی استر) بافته می شوند. این محصولات پلیمری انعطاف پذیر و متخلخل هستند. ویژگی اصلی آنها تخلخل شان است. امروزه ژئوتکستایل ها در زمینه مسلح سازی خاک کاربرد گسترده ای پیدا کرده اند.
ژئوگرید
ژئوگرید ورقه های شبکه مانند پلاستیکی هستند که برای بهبود خواص فیزیکی شان در زمان تولید در یک جهت یا دو جهت کشیده می شوند. کاربرد اصلی آن مسلح سازی خاک است، بر این اساس مقاومت کششی در آنها از عوامل حاکم در طراحی است.
ژئونت
ژئونت ماده پلیمری توری مانندی است که تا حدی مشابه ژئوگرید است، اما روش تولید آن متفاوت است. بیشترین کاربرد آن در زمینه زهکشی است.
ژئوممبرن
ژئوممبرن صفحات نازک پلیمری نفوذناپذیری هستند که به عنوان آب بند استفاده می شوند.ژئوکامپوزیت محصولات حاصله از مجموعه گروه های بالا به صورت لایه ای یا ترکیبی است که برای کاربری های خاص مواد افزودنی دیگری هم به آن اضافه می شود.
برای عملیات خاکی، خواص مکانیکی، فیزیکی و هیدرولیکی ژئوسینتتیک مد نظر است این خواص تابعی از نوع ژئوسینتیک، نوع پلیمر، روش تولید و غیره هستند. به علاوه باید توجه ویژ ه ای به دوام و پایایی آنها شود، زیرا مشابه سایر مصالح ساختمانی، مشخصات مکانیکی آنها در طول زمان تغییر می کند.
این تغییر تابع عوامل چندی از جمله شرایط محیطی، نوع پلیمر و وضعیت تنش در مصالح است. یکی از عوامل مخرب برای این مصالح اشعه ماورای بنفش است. در نتیجه حفاظت در مقابل این اشعه از اهمیت بالایی برخوردار است. ژئوسینتیک ها ی مصرفی برای کارهای ژتوتکنیکی متناسب با کاربری مورد نظر انتخاب می شود.