گروه الف
در مورد پل هایی که در گروه بندی بهسازی لرزه ای (الف) قرار می گیرند، می توان از بهسازی لرزه ای آنها صرفنظر نمود یا بهسازی آنها را در حد محدود به برخی موارد بسیار اضطراری و بدون صرف هزینه قابل ملاحظه انجام داد. یا از میان چند حالت ممکن، منطقی ترین حالت را برای تعیین تکلیف پل اختیار نمود. پل های منسوب به گروه بهسازی لرزه ای (الف) نیازی به بهسازی ندارند.
گروه ب
پل هایی که در گروه بهسازی لرزه ای (ب) قرار می گیرند، نیاز به ارزیابی سریع کیفی، غربال و ارزیابی کمی اولیه بر اساس مدل های ساده سازی شده دارند. در بهسازی پل ها به منظور رفع نارسایی های منجر به آسیب پذیری لرزه ای، به ویژه در ارتباط با تکیه گاه ها، اتصالات، وضعیت درزهای انبساط، دیافراگم ها و ظرفیت شکل پذیری پایه ها و… باید مطالعاتی انجام پذیرد.
گروه ج تا ه
برای تمامی پل های گروه بندی شده در چارچوب گروه های بهسازی لرزه ای (ج) تا (ه) لازم است یک برنامه جامع ارزیابی و بهسازی دنبال شود. در این حالت، تمامی اعضای اصلی، تکیه گاه ها، پایه ها و شالوده هایی که در مسیر انتقال نیروهای ناشی از زلزله قرار داشته و در معرض تخریب در اثر وقوع زلزله باشند، باید مورد بررسی به منظور غربال، ارزیابی و بهسازی قرار داده شوند.
بررسی احتمال وقوع و آثار ناشی از گسیختگی یا فرونشست خاک، بروز روانگرایی و گسترش جانبی خاک بر پی و سازه، برای گروه های بهسازی لرزه ای (ب) تا (ه) ضروری است.گروه بندی بهسازی لرزه ای پل ها بر اساس ترکیبی از آثار مرتبط با خطرپذیری لرزه ای ساختگاه، اهمیت سازه، عمر مفید باقیمانده پل و وضعیت پل تعیین می شود.