چهار نوع اصلی دیوارهای حایل شامل دیوارهای وزنی، دیوارهای طره ای، دیوارهای مهار شده و سیستم های خاک مسلح است. پایداری دیوارهای وزنی در مقابل واژگونی به واسطه وزنشان است. پایداری دیوارهای طره ای بتن آرمه در مقابل واژگونی به واسطه وزن خاکریز بر دال پاشنه دیوار و مقاومت داخلی آنها به واسطه وجود آرماتورها و بتن تأمین می شود. مقاومت دیوارهای مهار شده در مقابل نیروهای جانبی به واسطه میل مهاریهایی است که یک یا چند نقطه سازه دیوار را به خاک پشت آن مهار می کنند.
سیستم های جایگزین دیوار حایل
دیوارهای حایل از نوع وزنی و طره ای بیشترین کاربرد را در موارد عمومی دارند و اغلب به شیوه بتن ریزی درجا اجرا می شوند. لیکن امروزه تعدادی از سیستم های تقویت خاک یا حایل های انعطاف پذیر بتنی (خاک مسلح) به دلیل عملکرد مناسب و هزینه پایین به جایگزین مناسبی برای دیوارهای حایل وزنی و طره ای بدل گشته اند.به طور کلی انواع مختلفی از سیستم های حایل و جایگزین حایل های سنتی وجود دارد که هدف فراهم نمودن کلیه راهکارهای طرح و اجرای آنها نیست، بلکه روند طرح و اجرا عموماً از جانب کارخانجات سازنده ارائه می شود. و انتخاب هر سیستم نیز بر پایه ملاحظات فنی و اقتصادی صورت می گیرد.
سیستم های خاک مسلح
خاک مسلح عبارت از مهار و یکپارچه نمودن اجزای دیوار به خاک پشت آن به وسیله تسمه های فولادی یا شبکه های پلیمر شامل ژئوگرید و ژئوتکستایل است. در این حالت دیوار تبدیل به غشای نازکی می شود و شبکه های فولادی و پلیمر مسلح کننده، خاک را تبدیل به یک توده خود ایستا می نمایند.
خاک مسلح در واقع یک نوع مصالح مرکب متشکل از خاک و مصالح مسلح کننده است که کیفیت خاک موجود را بهبود می بخشند. این مواد معمولاً به شکل نوار، شبکه، میله، الیاف یا ورقه هایی هستند که نقش اصلی آنها تأمین مقاومت کششی لازم برای خاک به مقداری بیش از مقاومت کششی خاک تنها است.