انتخاب روش هزینه به علاوه حق الزحمه (Cost-Plus) برای کاری که محدوده آن دارای عدم قطعیت است و سپس تحصیل کردن قیمت حداکثر تضمین شده برای آن، ممکن است غیر منطقی به نظر برسد. ولی این روشی است که صنعت ساخت برای جلب رضایت کارفرما تدوین کرده تا خواسته ی کارفرما را در رابطه با محافظت بیشتر از هزینه نهایی کار برآورده کند.
در نقطه ای که به قیمت حداکثر تضمین شده می رسیم. مفاد قراردادی به گونه ای تنظیم می شود که تمام هزینه های اضافی بر عهده پیمانکار است. و در نتیجه در این نقطه قرارداد از نوع بازپرداخت - هزینه به نوع مبلغ مقطوع تغییر می یابد.
در قراردادهای GMP نیز، مانند روش مقطوع، تغییرات د ر محدوده انجام کار تأثیر گذاری و مهم است و تغییرات و کارهای اضافی ناشی از دستور کارها، باعث تغییر در مقدار GMP خواهد شد. این نوع قرارداد پس از جاری شدن، به مثابه قرارداد مقطوع عمل کرده و تمام هزینه های بالاتر از سقف تعیین شده یا قیمت هدف بر عهده پیمانکار خواهد بود.
در این روش هزینه های واقعی به علاوه حق الزحمه پیمانکار تا سقف توافق شده، به پیمانکار پرداخت می شود. هزینه های بالاتر از سقف از پیش تعیین شده به عهده پیمانکار است. هر گاه هزینه های واقعی پایین تر از سقف تعیین شده باشد، پیمانکار از صرفه جویی انجام شده، طبق شرایط درج شده در پیمان، سهم خواهد داشت.
قیمت حداکثر تضمین شده با توجه به دستورهای تغییر می تواند تعدیل شود. این قیمت حداکثر قیمتی است که برای کالاها و خدمات ارائه شده پرداخت می شود. و به طور معمول در روش های طرح و ساخت و مدیریت ساخت قابلیت به کارگیری دارد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
