ماشین های جوشکاری در مقایسه با سایر انواع ماشین های الکتریکی در شرایط نامناسبتری کار کرده و کمتر تحت نظارت یک متخصص قرار دارند.جوشکار نباید هرگز سعی کند که کارهای نصب یا تعمیر ماشین جوشکاری را خود به انجام رساند. بلکه باید این کار به وسیله یک تکنیسین ورزیده به عمل آید و در هر حال تعمیر ماشین باید پس از قطع کامل جریان برق صورت گیرد.
در اغلب موارد، ماشین جوشکاری از یک محل به محل دیگری کشیده می شود بنابراین باید در تمام کارگاه یا محل ساختمان پریزهای مناسبی پیش بینی شده باشد.در موقع کار کردن در هوای بسته، مسئله تهویه نباید فراموش شود. مخصوصاً اگر ماشین جوشکاری با موتور دیزلی یا بنزینی کا ر می کند باید به این مسئله توجه داشت که ممکن است جمع شدن دود باعث خفگی شود.
ترانسفورماتورهای جریان متناوب معمولاً با هوا سرد می شوند. ولی اگر ترانسفورماتور از نوعی باشد که با مایع خنک شود باید نوع مایع به هیچ وجه آتش گیر نباشد. اطراف ترانسفورماتور باید با ورق های فولادی به ضخامت مناسب یا وسایل دیگری پوشیده شود تا از صدمه دیدن سیم پیچی ترانسفورماتور یا برخورد کردن به قسمت های برقدار آن که عایق پوش نشده، احتراز شود.
در موقع برقراری قوس و پس از آن، دو نوع اشعه غیر مرئی به وجود می آید که اگر از آنها جلوگیری نشود به پوست و چشم آسیب می رساند. این اشعه ها شامل اشعه ماورا بنفش و اشعه مادون قرمز است. اثر این اشعه در روی چشم تا 12 متر و روی پوست تا 5 متر کاملاً محسوس است. برای جلوگیری از اثر اشعه روی چشم و پوست صورت، باید از نقاب های دستی فقط برای کارهای کوچک می توان استفاده کرد. برای جوشکاری های طولانی و مخصوصاً جوشکاری در روی کارگاه های باید از نقاب هایی که به وسیله یک حلقه قابل تظیم و بر روی سر قرار گرفته، استفاده کرد.
در موقع جوشکاری ذارت ریز فلز مذاب در اطراف قوس الکتریکی پراکنده می شود که اگر در تماس مستقیم با پوست بدن قرار گیرد، باعث سوختگی شدید و ایجاد ناراحتی می شود. برای جلوگیری از این مسئله با توجه به موقعیت و نوع کار باید از دستکش معمولی یا آستین دار استفاده کرد.