در این اتصال ها که به کمک جوش گوشه انجام می گیرد باید تا حد امکان از الکترودهای با بازده زیاد که روکش آنها دارای گرد آهن است، استفاده شود. در مورد جوش های گوشه یک پاسه در وضع تخت یا افقی اگر لبه روکش الکترود به ورق های مورد اتصال چسبیده و الکترود در صفحه منصف دو ورق مورد اتصال قرار داشته باشد و با جهت پیشرفت جوشکاری زوایه ای در حدود 60 درجه تشکیل دهد، بهترین نتیجه از جوشکاری حاصل خواهد شد.
در صورتی که جوش گوشه چند پاسه باشد، باید جوش را با همان شرایط پاس اول با سرعت و شدت جریان زیادتری به انجام رسانده و به ایجاد گود افتادگی توجه نکرد. به این ترتیب نفوذ ریشه تامین شده و گودافتادگی هم در پاس های بعدی جوش باید با شدت جریان مناسبی که گودافتادگی ایجاد نمی کند، انجام گیرد.برای آنها باید الکترود با صفحه افقی و جهت پیشرفت جوشکاری زاویه ای در حدود 70 تا 80 درجه تشکیل دهد مگر برای رشته هایی که در جوار ورق قائم قرار می گیرد. در مورد رشته ها باید الکترود با هر دو ورق مورد اتصال زوایه ای در حدود 45 درجه تشکیل دهد.
اتصال لب به لب
در این نوع اتصال میزان نفوذ جوش بسته به سرعت حرکت الکترود و فاصله آن از قطعه کار، به نحوه چشمگیری تغییر می کند. بهترین نتیجه موقعی به دست می آید. که در وضع تخت الکترودهای با روکش ضخیم مورد استفاده قرار می گیرد. و ضمن جوشکاری لبه روکش الکترود به قطعه کار مماس شده و امتداد الکترود با جهت پیشرفت جوشکاری زاویه ای بین 60 تا 80 درجه تشکیل می دهد. در این حالت الکترود باید به طور یکنواخت و نسبتاً سریع به جلو کشیده شود.
اتصال لب به لب با آمادگی
در این نوع اتصال نیز سرعت حرکت الکترود و فاصله آن از قطعه کار در کیفیت جوش نقش تعیین کننده دارد. در این نوع اتصال ها باید ترتیبی اتخاذ شود که حوضچه مذاب در تمام مدت جوشکاری درست در زیر نوک الکترود قرار داشته و الکترود تا آنجا که ممکن است سریع حرکت نماید.
برای حصول بهترین نتیجه باید در وضع تخت برای اولین پاس جوش، لبه های الکترود به سطوح جانبی درز مماس شود و امتداد الکترود با جهت پیشرفت جوشکاری زاویه ای بین 60 تا 80 درجه تشکیل دهد. حرکت جانبی الکتورد فقط برای پاس های آخر درزهای عریض مجاز است. از این حرکت برای اولین پاس جوس باید اکیداً پرهیز شود.