مقررات و قواعد مربوط به تامین ابعاد صحیح جوش درز

رعایت ابعاد دقیق جوش درز در ساختمان های فولادی بسیار مهم است. نه تنها ابعاد جوش نباید از آنچه در نقشه ها داده شده است کمتر باشد، بلکه زیاد شدن ابعاد نیز صحیح نیست، حتی در بعضی موارد، مثلاً وقتی که جوش درز تحت اثر بارهای متناوب و مکرر قرار گرفته و در آن خستگی به وجود می آید. بیشتر شدن ابعاد جوش ممکن است ایمنی را به شدت کم کند زیرا هر تغییر مقطع ناگهانی باعث تمرکز تنش می شود.

در اتصال لب به لب گرده جوش ممکن است اندکی برجستگی داشته باشد، ولی در هر حال سطح آن باید منظم و صاف باشد.برجستگی گرده لب باید به اندازه ای باشد که مقطع کامل قطعه های مورد اتصال را در محل درز تامین نماید، ولی این برجستگی نباید از 3 میلیمتر بیشتر شود، و امتداد گرده باید به نحو مطلوبی با سطح ورق های مورد اتصال مماس می شود.

اگر بر جستگی گرده زیاد باشد، باید مقدار اضافی فلز جوش را با وسیله مناسبی برداشت. اگر بر جستگی مقدار لازم را نداشته باشد، می توان مجدداً به جوشکاری اقدام نمود. در این صورت قطر الکترود نباید از 4 میلیمتر بیشتر شود.اگر لب دو ورق دارای ضخامت های متفاوت به وسیله جوش به هم متصل شود، در صورتی که اختلاف ضخامت دو ورق قابل ملاحظه بوده و از نضف ضخامت ورق نازکتر بیشتر باشد، باید ورق ضخیم را ماشین کاری و لب آن را نازک کرده و سپس جوشکاری نمود.

شیب قسمت ماشین کاری شده معمولاً 1 به 5 بوده، در صورت موافقت مهندس طراح می تواند تا 1 با 3 افزایش یابد. در صورتی که اختلاف ضخامت کم بوده و از نصف ورق نازکتر تجاوز نکند، باید سطح گرده جوش مورب بوده و سطوح دو ورق را به یکدیگر متصل نماید.