ترموپلاستیک ها
ترموپلاستیک ها (یا پلاستیک های گرما یی) پلاستیک هایی هستند که هرگاه گرم شوند، نرم و هنگام سرد شدن دوباره سخت می شو ند. به دفعات می توان آنها را سرد و گرم کرد. این ویژگی به خاطر خطی بودن زنجیرهای ملکولی آنها است. تکرار سیکل های گرما و سرما ممکن است سبب تغییر رنگ یا ازدست رفتن مواد نرم کننده در پلاستیک شود. که خود منجر به بروز تغییراتی در شکل ظاهری و دیگر ویژگی های آن خواهد شد. آکریلیک ها، پلی اتیلن، پلی وینیل کلراید (پی وی سی)، پلی استایرین، نایلونه، ا بی اس از این گروه هستند.
پلاستیک های ترموست
پلاستیک های ترموست (یا سخت شو) پلاستیک هایی هستند که در ساختمان ملکولی به شکل زنجیر هستند و قبل از شکل دادن یا قالب گیری شباهت زیادی با ترموپلاستیک ها دارند. ولی پس از عمل آمدن و سخت شدن، ملکول ها در جهت عرضی نیز با یکدیگر ارتباط پیدا کرده و به شکل درهم پیچیده ای درمی آیند. به قسمی که زنجیر ملکو ل ها آزادی عمل برای حرکت ندارند. بنابراین حرارت دادن مجدد، آنها را به صورت خمیری در نمی آورد. از نقطه نظر ویژگی های فیزیکی و مکانیکی پلاستیک ها به صورت های چهارگانه سخت، نیمه سخت، نرم و کشسان گروه بندی می شوند.
ویژگی پلاستیک های ترموست
ویژگی های مطلوب پلاستیک مانند سبکی، شفافیت و نورگذرانی، پایداری در برابر واکنش های شیمیایی، هوازدگی و سایش، شکل پذیری، چسب پذیری، ضربه پذیری، جذب آب کم، ثبات رنگ، ثبات اندازه و جز اینها سبب گسترش روز افزون مصرف پلاستیک در ساختمان شده است. بسیاری از پلاستیک ها از مصالح سنتی سبک ترند و تعدادی از آنها را می توان به صورت متخلخل درآورد که وزن ویژه بسیار کمی داشته باشند.