انواع سیلرها

برای اینکه سیلرها در ساختمان مفید واقع شوند، باید الاستومر باشند تا در جابه جایی های کوچک ساختمانی یکپارچه بمانند و بدون خراب شدن، روی درزها را بپوشانند. پلیمرهای پلی سولفاید دارای چسبندگی ممتاز و خم شوندگی مناسبی هستند و کاربرد آنها یا با دست انجام می گیرد و یا افشانده می شوند. مصرف این سیلرها بر روی سطوح دیوارهای شالوده، بین دو لایه بتن کف، روی دال های سقف به عنوان آب بند کننده استخر و زیر لایه های درزپوش است.

سیلیکات سدیم یا آب شیشه از انواع دیگر سیلرها است. داخل مخازن بتنی نگهداری مایعات را با آن اندود می کنند. سیلیکات سدیم، تشکیل لایه نازک ژل مانندی را روی سطح بتن داده و از نفوذ مایعات به داخل بتن جلوگیری می کند. ترکیبات گوناگون واکس ها، به شکل امولسیون، به منظور پاشیدن روی بتن تازه جا داده، ساخته شده اند که در اثر مجاورت با هوا اکسیده می شوند و تشکیل فیلم یکپارچه ای را می دهند که از تبخیر آب بتن جلوگیری می کند. این ترکیبات موقتی هستند و در اثر ادامه اکسیداسیون ترک می خورند و می ریزند یا در اثر آمد و شد، از بین می روند.

واکس های دیگری برای پر کردن چشمه های بتن و موازئیک ساخته شده اند که از نفوذ روغن و چربی ها به داخل کف جلوگیری می کنند. سیلیکون های مایع برای پوشاندن سطوح بتنی و نماهای آجری و کفپوش ها مناسب اند و برای جلوگیری از نفوذ آب ساخته شده اند. این مواد چون بیرنگ هستند، برای جلوگیری از شوره زدن نماهای آجری مناسب اند. چون رنگ آجر را تغییر نمی دهند.

سیلرهای روغنی و تربانتینی برای کاربرد روی سطوح چوبی قبل از رنگ آمیزی، رنگ روغنی یا جلا مناسب هستند. این سیلرها در چوب نفوذ کرده و توسط الیاف چوب جذب می شوند، به قسمی که جانشین رنگ شده و از جذب رنگ جلوگیری می کنند.محلول های رقیق چسب های حیوانی و کازئینی برای پوشاندن سطوح اندودها و تخته های گچی قبل از رنگ آمیزی به مصرف می رسد. سیلرهای ر زینی اپوکسی برای سطوح بتنی، چوبی، موزائیک کهنه قبل از اجرای کفپوش جدید و کارهای تعمیراتی بتن به کار می روند.