سیلرها به موادی اطلاق می شود که برای پر کردن (مهر و موم کردن) چشمه های سطح مصالح مختلف، به منظور جلوگیری از نفوذ آب یا مایعات دیگر و گاهی اوقات برای جلوگیری از فرار رطوبت از میان سطوح به کار می روند. به این ترتیب سیلرها باید علاوه بر خاصیت چسبندگی مناسب با اجسام، ریزه سوراخ های سطح مصالح را پر کرده و پوسته یکپارچه ای را بر سطح مصالح به کار رفته، تشکیل دهند. این پوسته در بسیاری از موارد ممکن است دائمی باشد و در برخی دیگر موقتی. یکی از انواع سیلرهای متداول قیرهای آبکی است که ممکن است به صورت قیر محلول یا امولسیون به کار رود.
کاربرد سیلر
از موارد استفاده این سیلرها اندود کردن سطوح بتنی مجاور خاک برای جلوگیری از نفوذ آب به داخل بتن است. یکی دیگر از موارد کاربرد این مواد مصرف آنها بر روی سطوح داخلی منابع آب ساخته شده از مصالح نفوذپذیر، مانند چوب یا بتن است. همچنین به عنوان آستر (پرایمر) روی سطوح بتنی قبل از مصرف چسب های قیری و برای چسباندن کفپوش ها مصرف می شود، تا از نفوذ آب و سایر مایعات به داخل کف ها جلوگیری کند.
ساخت و مصرف چسب از د یرباز متداول بوده است. بسیاری از چسب های قدیمی مانند قیر و صمغ های درختان منشاء طبیعی داشتند. یکی از نخستین اکتشافات در زمینه چسب های جدید، پی بردن به خاصیت چسبندگی نیتروسلولز بود. این ماده نخستین چسب ضدآبی است که ساخته شد. امروزه چسب های دیگر به صورت گسترده، جانشین این ماده شده اند. به طور همزمان چسب دیگری از حل کردن لاستیک در بنزین به وجود آمد که هنوز هم در ساخت و تعمیر فرآورده های لاستیکی مصرف می شود. پیشرفت صنایع پلاستیک سبب پیدایش چسب های ساختمانی رزینی جدیدی شد.
چسب های ساختمانی پلی وینیل استات، پلی اورتان و رزین های اپوکسی از این جمله اند. امروزه بسیاری از چسب های قد یمی مانند چسب های حیوانی، کازئینی و قیری برای چسباندن چوب، کاغذ، چرم، لاستیک، پارچه و چسب های ساختگی برای چسباندن فولاد، شیشه، بتن، سرامیک و پلاستیک ها به کار می روند. در کنار این چسب ها، چسب های چند منظوره نیز به وجود آمده اند. انتخاب چسب بستگی به ویژگی ها، ماهیت کاربرد و بهای آن دارد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
