درزبندهای ساختمانی ماده ای هستند که برای پر کردن درزهای بین دو عضو مجاور یک ساختمان به منظور آب بندی و هوابندی به کار می روند. توسعه صنایع ساختمانی به ویژه گسترش وسیع صنایع ساختمان های پیش ساخته، منجر به تولید درزبندهایی برای پر کردن فاصله درزهای بین مصالح مختلف از قبیل فلزات، شیشه و مصالح بنایی شد. قدیمی ترین ماده درزبندی قیر است که در درزگیری کشتی های چوبی به مصرف می رسیده است. زاموسقه شیشه بری نوعی ماده درزبند است. درزبندهای معمول در ساختمان به شرح زیر است.
ماستیک ها
گروه ماستیک ها شامل خمیر ساخته شده از روغن بزرک (کتان)، بتانه روغن بزرک ایزوبوتیلن، بتانه شیشه بری (زاموسقه)، قیر و درزبندهای پلی بوتن هستند.
درزبندهای یک بخشی
درزبندهای آماده مصرف بر پایه پلی سولفاید، سیلیکون یا اورتان معمولاً با پمپ مخصوص درزگیری به کار می روند. این درزبندها در گرمای عادی (اطاق) تحت اثر واکنش شیمیایی قرار می گیرند. این مواد عموماً سال ها پس از گرفتن به صورت لاستیکی باقی می مانند. بعضی از آنها برای چسبندگی به قاب پنجره و شیشه، نیاز به پرایمر دارند و برخی مستقیماً به فلز یا شیشه می چسبند.
پلی سولفایدها پایداری مناسبی در برابر اغلب حلال ها و سوخت ها دارند. سیلیکون ها درزبندی های نرمی به وجود می آورند که در درجه حرارت های گوناگون پایدارند. اورتان ها درزبندهایی ایجاد می کنند که در برابر سایش و بسیاری از مواد شیمیایی مقاوم هستند.
درزبندهای محلول
این درزبندها به صورت محلول بوده، هنگام گرفتن، دستخوش تغییر شیمیایی نمی شوند و پس از گرفتن به صورت خم شو یا نیمه سخت در می آیند. گرفتن آنها از طریق تبخیر حلالشان صورت می گیرد. بسیاری از این مواد حین خشک شدن، جمع شده و سخت می شوند. خواصشان به نحو وسیعی متغیر است، از ترکیباتی که نرم باقی می مانند و خم شو هستند تا آنها که سخت و شکننده می شوند در میان این مواد دیده می شود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
