در انتخاب اصول دتکتورهای سیستم اعلام حریق باید نکات زیر مد نظر باشد.
به هر حال در نظر گرفتن سایر عوامل، مانند هزینه، مناسب بودن برای محیط مورد نظر و الزامات نگاهداری ضروری است. در برخی شرایط، ترکیبی از انواع مختلف آشکارساز به منظور بهینه سازی سرعت آشکارسازی یا حداقل نمودن آژیرهای خطا، می تواند مناسب باشد.
آشکارسازهای حرارتی معمولاً در مقایسه با سایر انواع آشکارسازهای حریق، حساسیت کمتری داشته ولی می توانند حریق های خیلی تمیز به خصوصی، مانند حریق های درگیر با مایعات قابل اشتعال (مانندالکل) را سریع تر از آشکارساز دودی یا گازسوختی تشخیص دهند. این نوع آشکارسازها به حریق های بدون شعله یا نیمه سوز احتمالاً حساس نبوده و طبعاً به شعله هایی از حریق که به یک سوم فاصله تا سقف برسند نیاز دارد تا فعال شوند.
آشکارسازهای دودی نوری به دود غلیظ قابل رویت حساسیت دارند. ولی به ذرات کوچک موجود در حریق هایی که به نحو تمیز آتش سوزی داشته و دود قابل رویت کمی تولید می کنند کمتر حساس هستند. آشکارسازهایی که بر اساس اصل پراکندگی نور عمل می کنند به دودهایی با رنگ روشن بیشتر حساس هستند. بنا به تعریف، دود بسیار تاریک به جای پراکنده کردن نور آن را جذب می کند ولی به وسیله آشکارساز دودی که بر اساس اصل غیر مریی عمل می کند (مانند آشکارساز نوع پرتو نوری) به آسانی تشخیص داده می شود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
