مواد رنگرزی موادی هستند که به منظور رنگ کردن سطوح چوبی به کار می روند. نقش این موادآن است که چوب را رنگ کنند، بدون اینکه رگه های چوب را پنهان یا محو سازند و لی پوشش محافظتی را ارائه نمی دهند. از مواد رنگرزی برای برجسته تر نمودن تضاد رنگ رگه ها، تغییر رنگ و حتی تقلید از رنگ چوب های گران قیمت روی سطوحی که فاقد رنگ یا رگه مناسب اند، استفاده می شود. مواد رنگرزی بر مبنای نوع حلال به کار رفته، برای حل کردن ماده رنگی آنها به این شرح تقسیم بندی شده اند.
فیلرها
فیلرها موادی هستند که در قشر نهایی سطح چوب، (به ویژه چوب هایی که دارای رگه های باز هستند) به منظور پر کردن حفره ها و آماده کردن سطح صاف و یکنواخت برای جلا زدن یا لاک زدن و نیز برای رساندن رنگ به حفره های چوب و وضوح رگه ها به کار می روند. عموماً دو نوع فیلر وجود دارد، فیلرهای خمیری که روی چوب های رگه باز مصرف می شوند و فیلرهای مایع برای چوب های رگه بسته.
سیلرها
نخستین هدف از کاربرد سیلر این است که سطح چوب را پر کرده و از جذب مواد قشرهای بعدی جلوگیری کند. سیلر ممکن است روی چوب لخت که صاف و سمباده زنی شده یا روی چوبی که موادرنگرزی و فیلر خورده است، به کار رود. به علاوه سیلر تما یل به نفوذ در فیلر دارد. با مواد رنگرزی مخلوط می شود، هر نوع رگه از جا بلند شده چوبی را سفت می کند و بنابراین سمباده زنی را آسان تر می سازد و بالاخره بین چوب و لایه های رنگ، چسبندگی ایجاد می کند.
تعدادی از مواد به عنوان سیلر مصرف می شوند. کاربرد هر نوع سیلر ویژه در هر وضعیت، بستگی به نوع سطح کار نهایی خواهد داشت. شلاک به عنوان سیلر مصرف وسیعی دارد، ولی این نوع سیلر بهترین چسبندگی برای قشرهای رویه را ایجاد نمی کند و ممکن است تمایل به ترک خوردگی را در زیر لایه های ضخیم روکاری نشان دهد.