کارآیی ملات عبارتست از قابلیت لغزندگی ذرات دانه های سنگی لیز شده به وسیله دوغاب سیمان روی یکدیگر. کارآیی تا حد زیادی به وسیله دانه بندی و رعایت تناسب بین مصالح قابل کنترل است. ولی تنظیم نهایی آن توسط بنا در موقع کار صورت می گیرد.کارآیی رضایت بخش ملات، تحت تأثیر خاصیت مکندگی آجر (یا دیگر مصالح ساختمانی)، بستگی به قابلیت آب نگهداری ملات دارد، این خاصیت به وسیله آزما یش های آزمایشگاهی قابل اندازه گیری است. کارآیی خوب و قابلیت آب نگهداری مناسب در یک ملات برای تأمین حداکثر چسبندگی با مصالح بنایی، از عوامل ضروری است.
ویژگی های ملات سخت شده
ویژگی های ناشی از ملات سخت شده از اهمیت فراوانی برخوردار است. مقاومت چسبندگی این ملات و مصالح بنایی، از مقاومت فشاری مهم تر است. همان طور که کارآیی خوب و قابلیت آ ب نگهداری نیز مهم هستند. هر دو خاصیت برای حصول حداکثر چسبندگی لازمند. مقاومت خمشی نیز مهم است، زیرا مقاومت ملات در برابر ترک خوردگی را تعیین می کند. ملات ها باید همیشه ضعیف تر از مصالح بنایی باشند تا در صورت ترک خوردگی، ترک ها در درزها یعنی جایی که تعمیرات آسان تر است، ایجاد شوند.
حمل و نقل و نگهداری انواع ملات ها
در مو رد حمل و نقل ملات ها پس از ساخت، باید دقت شود مدت زمان حمل و مصرف از حداقل زمان گیرش ماده چسباننده تجاوز نکند. برخی از ملات ها که مصرف آنها مجاز است از گزند یخ، برف، باد باران، آفتاب و سایر عوامل جوی حفظ شوند. محافظت موقت با ورقه های پلی تن امکانپذیر است، برای مدت های طولانی تر می توان از مکان های سرپوشیده برای حفظ ملات ها استفاده کرد.
ملات بنایی یکی از مصالحی است که ضمن انعطاف پذیری، احتیاجات مختلف را برآورده می سازد. عملکرد اساسی ملات این است که مصالح بنایی را به صورت توده یکپارچه ای به یکدیگر بچسباند. از دیدگاه دیگر ملات، مصالح جدا از یکدیگر را به هم پیوند می دهد، تمام شکاف ها و ترک ها را پر می کند و بستر یکنواختی را ارائه می دهد. مجموعه باید در برابر بوران، مقاوم و نفوذناپذیر باشد. چنانچه چسبندگی لازم بین ملات و دیگر مصالح ساختمانی تأمین شود، دیوار دارای دوام کافی برای تحمل عوامل جوی خواهد بود.
علی رغم آنکه ملات بنایی و بتن دارای یک نوع اجزا ی متشکله اصلی هستند، عملکرد مشابهی ندارند. در یک دیوار با مصالح بنایی، ملات نقش یکپارچه کردن آجر، سنگ، بلوک و غیره، به منظور تأمین مقاومت مورد نظر در سازه را به عهده دارد، در حالی که بتن به تنهایی نوعی مصالح سازه ای است که باربر می باشد. بتن در قالب های چوبی یا فلزی که جاذب آب نیستند، ریخته می شود به قسمی که تمام آب بتن صرف آبگیر ی سیمان می شود. حال آنکه ملات، بین مصالح جاذب آ ب قرار گرفته و آب آن از دست می رود. مقاومت بتن شرط اساسی است، ولی در ملات یکی از چند عامل مهم است.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
