هیأت وزیران در جلسه مورخ 1380.12.22 بنا به پیشنهاد شماره 10688.11 مورخ 1378.07.26 وزارت راه و ترابری و به استناد ماده (14) اصلاحی قانون رسیدگی به تخلفات و اخذ جرایم رانندگی - مصوب 1376 آیین نامه اجرایی حمل و نقل جاده ای مواد خطرناک را به شرح زیر تصویب نمود:
فصل اول: کلیات و تعاریف
ماده 1- اصطلاحات به کار رفته در این آیین نامه به شرح زیر تعریف می شوند:
الف- متصدی حمل و نقل: منظور از متصدی حمل و نقل در این آیین نامه، کلیه شرکت‌ها و مؤسسات حمل‌و‌نقل، سازمان‌ها، کارخانجات و... اعم از دولتی و غیر دولتی می باشند که به حمل و نقل، سازمان‌ها، کارخانجات، و... اعم از دولتی و غیر دولتی می باشند که به حمل و نقل محمولات خطرناک (تولیدات یا مواد اولیه) مبادرت می ورزند.
ب- مواد خطرناک: موادی که نسبت به بهداشت یا سلامتی انسان، حیوان و محیط زیست ذاتاً خطرزا بوده و مشمول یکی از طبقه بندی‌های نه‌گانه زیر می باشند:
طبقه یک: این طبقه به سه دسته تقسیم بندی می شود:
1-1- مواد و محصولات منفجره
1-2- محصولات و کالاهایی که با مواد منفجره انباشته گردیده اند.
1-3- محصولات و کالاهایی که ایجاد آتش سوزی و احتراق می نمایند.
طبقه دو: این طبقه مشتمل است بر گازهای تحت فشار مایع نشده و گازهای نامحلول تحت فشار.
طبقه سه: این طبقه مشتمل است بر مایعات قابل اشتعال.
طبقه چهار: این طبقه به سه دسته تقسیم بندی می شود:
1-4- جامدات قابل اشتعال.
2-4- موادی که دارای قابلیت آتش سوزی و آتش افروزی خود به خود می باشند.
3-4- موادی که بر اثر تماس با آب یا مجاور با رطوبت، گازهای قابل اشتعال تولید می کنند.
طبقه پنج: این طبقه به دو دسته تقسیم بندی می شود:
1-5- موادی که باعث ایجاد زنگ زدگی می شوند.
2-5- پراکسیدهای آلی
طبقه شش: محصولات سمی
مواد و محصولات متعفن که باعث ایجاد و نشر بیماریهای عفونی می گردند.
طبقه هفت: مواد رادیواکتیو
طبقه هشت: مواد خورنده و اسیدها
طبقه نه: مواد و محصولات خطرناک متفرقه
فهرست و اقسام مواد خطرناک که تحت هر یک از طبقات نه گانه فوق قرار می گیرند در زمینه « ز» این آیین نامه آمده است. همچنین در میان مواد خطرناک موضوع طبقات 2 و 4، موادی وجود دارند که از حیث اهمیت خطر و نحوه حمل، علاوه بر مقررات کلی دارای شرایط خاصی هستند که شرح هر یک از طبقات مذکور به ترتیب در ضمیمه «ح» و «ط» این آیین نامه آمده است.
ماده 2- انجام هر گونه عملیات حمل و نقل جاده ای مواد خطرناک از نقطه ای به نقطه دیگر در داخل کشور مستلزم رعایت مقررات و ضوابط مندرج در این آیین نامه می باشد.
تبصره - برنامه زمان بندی و مراحل اجرای مفاد آیین نامه به شرح زیر است:
1- کلیه شرایط و ضوابط مربوط به فصول اول و دوم این آیین نامه در خصوص کلیات و مقررات مربوط به عملیات بارگیری، حمل و نقل و باراندازی مواد خطرناک پس از تصویب آیین نامه لازم الاجراء می باشد.
2- کلیه شرایط و ضوابط فصل سوم آیین نامه در خصوص مقررات مربوط به وسایل نقلیه حامل مواد خطرناک حداکثر تا 1 سال پس از تاریخ تصویب آیین نامه لازم الاجراء می باشد. با وجود این مهلت رعایت مقررات مربوط به فصل سوم برای وسایل نقلیه حامل مواد سوختی در کشور 2 سال پس از تصویب آیین نامه است.
3- کلیه شرایط و ضوابط فصل چهارم این آیین نامه در خصوص مقررات مربوط به راننده و کمک راننده وسایل نقلیه حداکثر تا شش ماه پس از تاریخ تصویب آیین نامه لازم الاجراء می باشد و کلیه متصدیان حمل و نقل موظفند ظرف مدت یاد شده اقدامات لازم را برای اجرای آن به عمل آورند.
ماده 3- راننده وسیله نقلیه حامل مواد خطرناک باید همواره، حین عملیات حمل و نقل کالای خطرناک اسناد مربوط به خصوصیات و نحوه حمل این گونه کالاها را وفق ضمیمه «ج»این آیین نامه در اختیار داشته باشد تا هنگام درخواست مقامات ذیصلاح ارائه نماید.
ماده 4- وسایل حمل و نقل حامل مواد و محمولات خطرناک باید در حین عملیات حمل و نقل کلیه نشانه‌ها و علایم مندرج در ضمیمه « الف» این آیین نامه را دارا باشند.
ماده 5- فرستنده کالا و محصول خطرناک مکلف است پیش از تنظیم قرارداد حمل و نقل کالا، طی اظهارنامه‌ای مطابق فرم پیوست شماره یک از ضمیمه «ب» متصدی حمل و نقل را از خطرناک بودن محموله و همچنین نوع خطر و اقدامات احتیاطی که باید در حین حمل و نقل کالای موصوف به عمل آید، مطلع نماید.
تبصره - چنانچه متصدی حمل و نقل از وجود کالای خطرناک آگاه نشده باشد، پس از وقوف به موضوع باید با هماهنگی سازمان حفاظت محیط زیست یا واحدهای تابعه آن و کسب اجازه مدعی العموم حوزه قضایی محل توقف نسبت به تخلیه محموله اقدام نموده یا به محل بارگیری عودت نماید. در این شرایط صاحب کالا مطابق قوانین و مقررات موجود مسئول جبران کلیه خسارت‌ها و هزینه‌هایی است که از تحویل چنین کالایی به متصدی حمل و نقل، شخص ثالث یا دولت وارد گردیده است.
ماده 6- در صورت عدم رعایت ضوابط و دستورالعمل‌های مندرج در این آیین نامه با تخلفات به شرح زیر برخورد خواهد شد:
الف - مؤسسات و شرکت‌های حمل و نقل جاده ای براساس ماده 13 مقررات و آیین نامه حمل و نقل بار و مسافر و مدت لغو پروانه فعالیت و تعطیلی شرکت‌ها و مؤسسات حمل و نقل جاده ای موضوع ماده 14 اصلاحیه قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و اخذ جرایم رانندگی.
ب - رانندگان وسایل نقلیه براساس جداول جرایم رانندگی موضوع ماده 2 قانون نحوه رسیدگی بر تخلفات و اخذ جرایم رانندگی.
فصل دوم: مقررات مربوط به عملیات بارگیری، حمل و نقل و باراندازی مواد و محمولات خطرناک
ماده 7- چنانچه متصدی حمل و نقل قصد حمل مواد خطرناک را دارد که در طبقه بندی مواد خطرناک تحت طبقات 1، 6، 8 و 9 شناسایی گردیده اند مکلف است جهت هماهنگی و تعیین مسیر مجاز تردد از مبدأ به مقصد و با اولویت جاده های خارج از شهرها به سازمان حمل و نقل و پایانه‌های کشور یا سازمان‌های تابعه مراجعه و ضمن ارائه درخواست کتبی به همراه اظهارنامه صاحب کالا، مجوز و مسیر عبور مواد خطرناک را دریافت نماید.
تبصره - سازمان حمل و نقل و پایانه‌های کشور می تواند مجوز عبور و مسیر حمل و نقل بعضی از مواد خطرناک را به صورت مدت دار ارائه نماید.
ماده 8- وسیله نقلیه حامل مواد خطرناک صرف نظر از وزن و حجم محموله فقط در ساعات روز مجاز به تردد در جاده‌های کشور خواهد بود و باید قبل از پایان روز در پارکینگ مناسب توقف و تا آغاز روز بعد از حرکت خودداری کند. در صورت لزوم سازمان حمل و نقل و پایانه‌های کشور نقشه مسیری را که وسیله نقلیه حامل مواد خطرناک برای رسیدن به مقصد باید طی کند و توقف‌های غیر اضطراری بین راه در آن پیش بینی شده است را در اختیار متصدیان حمل و نقل قرار خواهد داد و راننده مکلف است وسیله نقلیه را در مسیر تعیین شده هدایت کند.
در نقشه مورد بحث سعی خواهد شد که وسیله نقلیه حتی المقدور از نقاط کم جمعیت و احیانا جاده ای کمربندی شهرها عبور داده شود و توقف‌های بین راه دور از وسایل نقلیه دیگر و محل‌های امن و خلوت انجام گیرد.
ماده 9- پارک و توقف وسایل نقلیه حامل مواد و محصولات خطرناک در طول جاده‌ها فقط تحت شرایط زیر امکان پذیر است.
الف - نصب گوه به تعداد حداقل 2 عدد و متناسب با تعداد چرخ‌های وسایل نقلیه حامل مواد و محصولات خطرناک در حین توقف الزامی است.
ب- موتور وسیله حامل مواد و محصولات خطرناک باید در حین توقف خاموش باشد.
ج- وسایل نقلیه حامل مواد و محصولات خطرناک نباید به هیچ عنوان نشت یا سرریز داشته باشند.
چ- وسایل نقلیه حامل مواد و محصولات خطرناک باید در نقاط با شیب کم توقف کنند و از پارک و توقف وسیله نقلیه در سربالایی یا سرازیری‌هایی که توسط وزارت راه و ترابری بای علایم مشخص شده اند، خودداری نماید.
ح- در مواقعی که راننده وسیله نقلیه حامل مواد خطرناک اضطرارا مجبور به توقف شود باید وسیله نقلیه را حتی المقدور منتهی الیه سمت راست جاده در محوطه باز دور از پل‌ها و تونل‌ها و تأسیسات رفاهی بین راه متوقف نماید.
خ- در توقف‌های بین راه و توقف‌های اضطراری باید راننده یا کمک راننده در وسیله نقلیه یا اطراف آن باقی مانده و از آن مراقبت نماید. علاوه بر این ضرورت در مواضع 10 متری ابتدا و انتهای وسیله نقلیه متوقف شده چراغ‌های 24 ولتی زردرنگ الکتریکی نصب شود که تأمین نیروی آنها مستقل از وسیله نقلیه صورت می گیرد.
ماده 10- رانندگان وسایل نقلیه حامل مواد خطرناک در هنگام سوخت گیری باید موارد زیر را رعایت کنند:
الف- سوخت گیری حتی الامکان در پمپ‌های دور از شهرها و مراکز جمعیتی صورت گیرد.
ب- وسیله نقلیه دیگری در جلو یا عقب وسیله نقلیه حامل مواد خطرناک مشغول سوخت گیری یا در انتظار نوبت نباشد.
ج- موتور وسیله نقلیه حامل مواد خطرناک باید در حین سوخت گیری خاموش باشد.
د- راننده یا کمک راننده وسیله نقلیه نباید از آن دور شوند.
ماده 11- وسایل نقلیه حامل محمولات خطرناک نباید تحت هیچ شرایطی وسیله نقلیه دیگری را یدک کشی نموده یا توسط وسیله نقلیه دیگری یدک کشی شود.
ماده 12- حمل مسافر و سرنشین به استثنای راننده و کمک راننده یا عوامل دیگری که با تشخیص متصدی حمل و نقل باید همراه محموله و وسیله نقلیه در عملیات حمل و نقل کالای خطرناک باشد، ممنوع است.
ماده 13- استعمال دخانیات یا استفاده از هرگونه وسیله روشنایی یا آتش زا در داخل وسیله نقلیه یا در فاصله 50 متری آن در حین انجام عملیات حمل و نقل مواد خطرناک ممنوع است.
ماده 14- چنانچه به هر دلیل در حین عملیات باراندازی یا بارگیری به ناچار باید در محوطه ای تعدادی وسیله نقلیه حامل مواد خطرناک متوقف شوند یا در توقفگاه مناسبی تعدادی از اینگونه وسایل نقلیه متوقف شده اند باید شعاع 20 متری را برای فاصله یکدیگر حفظ کنند.
ماده 15- در صورتی که پمپ تخلیه کالای خطرناک از نیروی موتور وسیله نقلیه انرژی خود را کسب نمی‌نماید باید در حین تخلیه، موتور وسیله نقلیه خاموش باشد.
تبصره 1- چنانچه وسیله نقلیه، حامل محموله خطرناکی از طبقات 6، 8 و 9 باشد و محل تخلیه و باراندازی در مکانی مسقف واقع شده باشد، باید وسیله نقلیه مجهز به موتور پمپ تخلیه محموله باشد که منبع انرژی آن مستقل از موتور محرکه وسیله نقلیه است.
تبصره 2- چنانچه وسیله نقلیه، حامل محموله خطرناکی از طبقات 1، 6، 8 و 9 بوده و محل تخلیه و باراندازی در مکانی مسقف واقع شده باشد باید در حین تخلیه موتور وسیله نقلیه خاموش باشد.
ماده 16- حمل مواد خطرناک در بارگیر و یدک مستقل و همچنین حمل مواد خطرناک طبقات 1، 6، 8 و 9 در وسایل نقلیه مفصل دار ممنوع است.
ماده 17- محمولات خطرناک از طبقه 4 و ردیف 3-4 باید در بارگیرهای مسقف و مقاوم نسبت به نفوذ آب و رطوبت حمل شوند.
ماده 18- چنانچه وسیله نقلیه حامل مواد خطرناک به دلیل نقص فنی ناچار به توقف طولانی (براساس نظر سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور) در مسیر گردد، راننده مکلف است متصدی حمل و نقل را از موضوع مطلع نماید و متصدی حمل و نقل نیز مکلف است متصدی حمل و نقل نیز مکلف است به محض اطلاع وسیله نقلیه مناسبی را به همراه عوامل لازم برای باراندازی وسیله نقلیه معیوب و بارگیری وسیله نقلیه اعزامی به محلتوقف خودرو اعزام نماید.
ماده 19- در صورت بروز سوانحی که منجر به پخش مواد در طبیعت می گردد، متصدی حمل و نقل، موظف است سریعاً مراتب را به سازمان های امدادی اطلاع دهد.
ماده 20- متصدی حمل و نقل مکلف است قبل از اعزام وسیله نقلیه جهت بارگیری و حمل محموله خطرناک برنامه زمان بندی سفر را در اختیار راننده قرار دهد و راننده نیز مکلف است برنامه تنظیمی از سوی متصدی حمل و نقل را به دقت رعایت نماید.
ماده 21- مواد خطرناک از انواع زیر گروه های طبقه 1 باید در کامیون‌های بار بارگیر بسته یا دارای دربهای کناری ( بغل بازشو) حمل شود.
ماده 22- حداکثر وزن محموله از طبقه 1 در زیر گروه 1-1 نباید از 1000 کیلوگرم و در زیر گروه های 2-1 و 3-1 نباید از 3000 کیلوگرم در هر بارگیر تجاوز نماید.
تبصره - میزان حمل محمولات متعلق به نیروهای مسلح کشور در صورت ضرورت و با مسئولیت وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح از شمول این ماده مستثنی است.
ماده 23- متصدی حمل و نقل مکلف است مقررات مربوط به اسناد و مدارک حمل و نقل کالای خطرناک را طبق ضوابط مندرج در ضمیمه «ب» رعایت نموده و بسته ها و جعبه‌های حامل مواد خطرناک نیز باید دارای برچسب ویژه ای باشند که مشخصات کالای خطرناک و شماره طبقه مربوط به آن مطابق پیوست یک ضمیمه « الف» به دقت در آن منعکس شده باشد و روشهای بسته بندی مندرج در ضمیمه «ج» در مورد آنها رعایت گردد.
ماده 24- چنانچه وسیله نقلیه، حامل محموله ای از طبقه 1 بوده و مقرر است که محموله آن در باراندازهای مختلف تخلیه گردد، نحوه بارگیری باید به نحوی باشد که بدون جا به جا کردن سایر جعبه‌های حامل کالای خطرناک و به ترتیب محموله تخلیه و باراندازی شود.
ماده 25- چنانچه وسیله نقلیه، حامل مواد خطرناک از طبقه 1 توسط مأمورین پلیس راه ملزم به توقف شود، راننده وسیله نقلیه مکلف است در نقطه ای که پلیس راه مشخص نموده است، توقف نماید.
ماده 26- در صورتی که کاروانی از وسایل نقلیه حامل مواد خطرناک به دنبال یکدیگر در حرکت باشند، رانندگان مکلف به حفظ فاصله 80 متری از یکدیگر می باشند.
ماده 27- محموله‌هایی از نوع دی اکسید کربن و اکسید نیتروژن و گازهایی از طبقه 2 باید در وسایل نقلیه بدون مفصل و در تانکرهای ثابت که به نحو مناسبی به شاسی وسیله نقلیه محکم شده اند، حمل گردند.
ماده 28- حمل گازهایی از طبقه 2 در مخازن کوچک و در بارگیرهای کانتینرهای ممنوع است.
ماده 29- حمل مایعات از طبقه 8 فقط توسط تانکرهای ثابت مجاز است و این گونه مواد نباید به صورت بشکه‌های مجزا روی بارگیری‌های کفی یا اطاقدار حمل شوند.
فصل سوم: مقررات مربوط به وسایل نقلیه حامل مواد و محمولات خطرناک
ماده 30- حمل و نقل کالاها و محمولات خطرناک در صورتی مجاز می باشد که وسایل نقلیه حامل این گونه محمولات حائز شرایط و ضوابط مندرج در این فصل باشند.
تبصره- حمل و نقل مواد سوختی به صورت مایع یا گاز در صورتی که ظرفیت وسایل نقلیه از میزان زیر تجاوز ننمایند، مشمول مقررات این آیین نامه نمی باشند.
الف - وسایل نقلیه دارای تانکرهای قابل انفکاک جهت حمل مایعات با حداکثر ظرفیت 1000 لیتر.
ب - تانک کانتینرها جهت حمل انواع گازها با حداکثر حجم 3000 لیتر.
ماده 31- وسایل نقلیه حامل مواد خطرناک باید علاوه بر معاینه فنی معتبر، دارای گواهینامه تأیید صلاحیت صادره از طرف مؤسسه معتبر به شرح مذکور در ضمیمه « د» این آیین نامه می باشند.
تبصره 1- در صورت نبود مؤسسات فنی ذی صلاح در شناسایی و بازرسی فنی وسایل نقلیه
حامل مواد خطرناک، شرکت‌ها و مؤسسات حمل و نقلی شاغل در بخش حمل و نقل مواد خطرناک موظفند وفق مفاد این آیین نامه صلاحیت فنی وسیله نقلیه تحت پوشش خود را به دفتر وارسی و گواهینامه ای مطابق ضمیمه « د» را تنظیم و در اختیار رانندگان و عوامل حمل و نقل کالای خطرناک قرار دهند. مسئولیت قانونی ناشی از عدم بررسی دقیق و درست وسایل نقلیه شاغل در این بخش، متوجه این شرکت‌ها و مؤسسات بوده و هر گونه سهل انگاری در صدور چنین گواهینامه‌هایی مشمول مقررات ماده 6 خواهد بود.
تبصره 2- مدت اعتبار این گواهینامه یک سال بوده و مالک وسیله نقلیه مکلف است ظرف یک ماه قبل از انقضای مدت گواهینامه آن را تمدید نماید.
تبصره 3- چنانچه وسیله نقلیه حامل مواد خطرناک از 2 بخش مستقل کشنده و بارگیر تشکیل شده باشد باید هر کدام به تفکیک دارای یک گواهینامه تأیید صلاحیت باشند.
تبصره 4- چنانچه وسیله نقلیه حامل مواد خطرناک از 2 بخش کشنده و نیم یدک تشکیل شده باشد و نیم یدک به صورت مستقل دارای شماره پلاک باشد باید در بند 7 گواهینامه تأیید صلاحیت شماره پلاک نیم یدک نیز درج گردد.
ماده 32- وسایل نقلیه تانکردار با بارگیرهای نیم یدک که کانتینرهای حامل مواد خطرناک را حمل می کنند یا وسایل نقلیه ای که مواد و محصولات خطرناک را به صورت فله ای حمل می کنند باید از مثلثهای خطر در هر دو طرف کانتینر یا تانک استفاده کنند.
ماده 33- اطلاعات زیر باید به صورت خوانا روی بدنه بارگیر وسایل نقلیه تانکردار که محمولات خطرناک را حمل نمایند درج گردد.
ماده 34- اطلاعات زیر باید به صورت خوانا بر روی تانک کانتینرهای حامل مواد خطرناک درج گردد.
ماده 35- وسایل نقلیه ای که محمولات خطرناک با حداکثر نقطه اشتعال 32 درجه سانتی گراد را حمل می‌نمایند باید سرپوشیده بوده و طرح و ساخت محفظه بارگیر آنها به صورتی باشد که محموله آنها تحت اثر دما و حرارت خارج از محیط قرار نگیرند.
ماده 36- حداکثر عمر تانکرهایی که به صورت بارگیر برای حمل کالاهای خطرناک از طبقه 3 به کار می روند، نباید از 8 سال تجاوز کند.
ماده 37- تانکرهایی که در آنها محمولاتی از طبقات 2-5 و 8 حمل می شوند باید از ورقی با پوشش گالوانیزه ساخته شوند و عمر آنها نیز از 4 سال تجاوز ننماید.
ماده 38- وسایل نقلیه حامل مواد خطرناک باید در سطح قایم عقب دارای مثلث نارنجی رنگ به طول قاعده 40 سانتی متر و ارتفاع 30 سانتی متر با خط مشکی حاشیه ای به ضخامت 15 میلی متر باشند.
تبصره 1- وسایل نقلیه تانکردار و بارگیرهایی که دارای بیش از یک تانکر برای حمل و نقل کالای خطرناک هستند باید علاوه بر نصب مثلث موضوع این ماده به دو مثلث خطر با همان ابعاد در طرفین نیز مجهز باشند.
تبصره 2- وسایل نقلیه حامل محمولات خطرناک به صورت جامد و فله ای، علاوه بر نصب مثلث خطر موضوع این ماده، باید تابلوهای نارنجی که شماره کالای خطرناک، شماره خطر و سایر مشخصات لازم در آن ثبت شده است را مطابق ضمیمه « ه» داشته باشند.
ماده 39- وسایل نقلیه حامل مواد خطرناک باید به وسایل اطفای حریق متناسب با نوع وسیله نقلیه و میزان قابلیت اشتعال کالاهای حمل شده مجهز باشند.
فصل چهارم: مقررات مربوط به راننده و خدمه وسایل نقلیه حامل مواد و محمولاتخطرناک
ماده 40- حمل و نقل کالاها و محمولات خطرناک در صورتی مجاز می باشد که رانندگان و کمک رانندگان وسایل نقلیه حامل این گونه محمولات حائز شرایط و ضوابط مندرج در این فصل باشند.
ماده 41- رانندگان وسایل نقلیه حامل مواد خطرناک باید دارای گواهینامه معتبر متناسب با نوع وسیله نقلیه تحت راهبری خویش بوده و حداقل مدت 3 سال از زمان صدور گواهینامه نیز سپری شده باشد.
تبصره 1- حداقل سن رانندگان که قصد فعالیت در زمینه حمل و نقل مواد خطرناک را دارند، 26 سال تمام می باشد.
تبصره 2- حداکثر سن مجاز برای رانندگان وسایل نقلیه حامل مواد خطرناک 50 سال تمام می باشد. اما در صورت عدم بروز تخلفات از جانب راننده با در نظر گرفتن امتیازبندی تخلفات راننده، متصدی حمل و نقل می‌تواند با موافقت سازمان از رانندگان با سن بیش از 50 سال و کمتر از 60 سال استفاده نماید.
ماده 42- آن دسته از رانندگان که مواد خطرناک را داخل تانکرهای ثابت یا تانکرهای قابل انتقال با ظرفیت بیش از 1000 لیتر یا تانک کانتینرهای با ظرفیت بیش از 3000 لیتر حمل می کنند و همچنین رانندگانی که به حلم این مواد توسط وسایل نقلیه با وزن ناخالص بیش از 3500 کیلوگرم اقدام می نمایند، باید علاوه بر گواهینامه متناسب با رانندگی وسیله نقلیه، تأییدیه ویژه ای که مؤید آشنایی با موضوع حمل و نقل موادخطرناک، مفاد آیین نامه حمل و نقل جاده ایمواد خطرناک، اقدامات احتیاطی جهت اجتناب از بروز حوادث ناشی از حمل و نقل موادخطرناک و اقدامات پیشگیرانه در جهت جلوگیری از حوادث ناشی از حمل و نقل جاده ایاین مواد را مطابق نمونه مذکور در ضمیمه و در اختیار داشته باشند.
تبصره - برای صدور تأییدیه ویژه، شرکت‌ها و مؤسسات حمل و نقلی که به جابه جایی مواد خطرناک مبادرت می ورزند، مکلفند براساس ضوابط و دستورالعمل‌های ارائه شده از طرف سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور اقدام به برگزاری دوره های آموزشی نموده و تأییدیه ویژه را به رانندگان ارائه کنند.
ماده 43- رانندگان وسایل نقلیه مکلفند قبل از آغاز عملیات حمل و نقل وسایل و لوازم زیر را به همراه داشته باشند و در صورت لزوم از آنها استفاده کنند.
ماده 44- به منظور کنترل و ارزیابی میزان تخلفات رانندگی رانندگان و شرکت‌های حمل و نقل از مفاد این آیین نامه دستورالعمل امتیازبندی تخلفات و نحوه برخورد با رانندگان و شرکت‌ها توسط سازمان حمل و نقل و پایانه‌های کشور و معاونت راهنمایی و رانندگی و امور حمل و نقل ناجا تهیه و به مرحله اجرا گذارده خواهد شد.
ماده 45- استفاده از راننده ای که حائز کلیه شرایط راننده اصلی باشد، همراه وسیله نقلیه حامل مواد خطرناک اجباری است.
ماده 46- رعایت کنوانسیون بازل و مصوبات مرتبط با آن در حمل و نقل جاده ای لازم الاجرا است.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
