امولسیون های قیری از نظر بار الکتریکی ذرات معلق قیر به سه نوع کاتیونیک، آنیونیک و غیر یونی طبقه بندی می شوند که هر یک از آنها با امولسیون سازهای محتلف ساخته می شوند.
امولسیون های قیری کاتیونیک
چنانچه ذرات معلق قیر در امولسیون دارای بار الکتریکی مثبت باشند، امولسیون قیری کاتیونیک نامیده می شود. این نوع امولسیون قیری به مصالح سنگی شامل ترکیبات سیلیسی و کوارتز که با الکتریکی منفی دارند، بهتر می چسبد. امولسیون های قیری کاتیونیک به سه گروه تندشکن، کندشکن، و دیر شکن تقسیم می شوند.
امولسیون های قیری آنیونیک
چنانچه ذرات قیر معلق در امولسیون دارای بار الکتریکی منفی باشد، آن را امولسیون قیری آنیونیک گویند. این نوع امولسیون ها به مصالح سنگی آهکی که دارای بار الکتریکی مثبت هستند، بهتر می چسبند. امولسوین قیری آنیونیک به سه نوع تندشکن، کندشکن و دیر شکن تقسیم می شوند.
استفاده از امولسیون های قیری برای ساخت و نگهداری راه، روش جدیدی نیست. کاربردهای آن فقط محدود به قیرپاشی و تثبیت گرد و غبار در راه های شنی و خاکی می شود. کمبود اطلاعات و عدم تولید انواع مختلف امولسیون های قیری، استفاده از آنها را محدود کرده بود.
در حال حاض بیشترین مصرف این قیرها در ساخت آزادراه ها و بزرگراه ها، راه های اصلی، فرعی و روستایی به روش آسفالت سرد، انواع آسفالت های حفاظتی (آسفالت سطحی، دوغاب آب بند امولسیون قیری و …)، اندود سطحی، مصرف در لکه گیری و نگهداری و بهسازی راه ها، تثبیت خاک و فرونشاندن گرد و غبار است. یکی از مزایای امولسیون قیری نسبت به قیرهای محلول امکان استفاده آنها بر روی سطوح مرطوب است که بدون از دست دادن چسبندگی، لایه نازکی از قیر را بر روی مصالح سنگی یا سطوح روسازی بر جای می گذارد.با مصرف امولسیون های قیری، تعمیر، نگهداری و بهسازی راه ها در مناطق دور افتاده که از محل کارخانه آسفالت فاصله زیادی دارند با استاندارد بالا قابل اجرا است.