معمولاً کانال ها به منظورهای متفاوتی مانند برقراری شبکع تهویه مطبوع، تخلیه هوا، استفاده از کولر و دیگر تأسیسات خدماتی در بنا به کار می روند و همیشه در هنگام بروز آتش سوزی دارای خطراتی ویژه هستند. کانال ها می توانند آتش، حرارت و دود را از طریق جابه جایی هوا، از طریق هدایت به توسط یعضی مصالح هادی حرارت که احیاناً در ساخت جداره آنها به کار می رود و سرانجام از طریق پیشروی شعله بر روی جدار داخلی آنها، به نحو موثری به فضاهای دیگر که با آنها ارتباط دارند، انتقال دهند.
دودکش ها و هواکش ها
مشخصات دودکش ها و هواکش ها با توجه به قدرت وسایل حرارتی تعیین می شود. مخاطره انگیزترین حالت یک دودکش حالتی است که کوره مربوط به آن تواماً با سوخت های مختلف و چندگانه (گاز، مایع، جامد) در حرارت های زیاد و به طور دائم کار می کند. د ودکشی که برای یک کوره دوره ای ساخته می شود در درجه حرارت های پایین عمل می کند و مثلاً فقط گاز سوز است.
مرکز تامین حرارت ساختمان
مطابق آمارهای مربوط به آتش سوزی همیشه در حدود 10 درصد از خسارات حریق ناشی از بد عمل کردن وسایل تولید گرما و حرارت و اشتباهاتی است که در ساختمان مراکز حرارتی و نصب تأسیسات مربوط به شبکه گرمایش ساختمان رخ می دهد. دسترسی به محل حریق در مراکز حرارتی و دیگ های بخار به دلیل آنکه معمولاً در طبقات زیرین ساختمان قرار دارند، نسبتاً دشوار است. خاموش کردن حریق در این گونه مکان ها نیز همیشه به استفاده از تدابیر ویژه نیاز دارد.