کنترل هوا و مقدار بار سوخت در محافظت از ساختمان

کنترل هوا و مقدار بار سوخت در واقع شامل در اختیار گرفتن دو عامل به وجود آورنده آتش است. و این کار در جلوگیری از ازدیاد حجم حریق در یک فضای بسته و محدود، اهمیت ویژه ای دارد. مقدار بار سوخت در انواع ساختمان ها یکسان نبوده و مقدار و چگونگی پخش آن نیز در موارد و مواقع مختلف متفاوت است. این تفاوت ها به تناسب، تصمیم گیری و تعیین مقررات محافظت در برابر حریق را بر اساس مقدار بار سوخت و شکل تهویه مشکل خواهد کرد.

برای تعیین مقررات محافظت در برابر حریق همیشه باید فرض بر این باشد که کنترل هوا و تهویه به بدترین شکل و مقدار بار سوخت نسبتاً کم باشد مانند ساختمان هایی که پنجره هایی وسیع دارند و بار حریق در آنها به دلیل نوع تصرف ناچیز است. آتش به وسیله سطحی از سوخت که در زیر شعله قرار گرفته کنترل می شود. حریق هایی که به این نحو کنترل می شوند زمانی کوتاه داشته و درجه حرارت هوا در داخل محیط به سبب وجود ارتباط با فضای خنک خارج زیاد بالا نخواهد بود.

درجه اشتعال، ارزش حرارتی و مشارکت سوخت در حریق

درجه اشتعال عبارت است از پایین ترین درجه حرارتی که ماده سوختنی وقتی به آن درجه گرم می شود شروع به سوختن کند. بعضی شرایط و مشخصات مانند شکل سوخت، مقدار رطوبت، مدتی که سوخت قبل از رسیدن به درجه اشتعال در معرض حرارت قرار گیرد. فشار هوا، مقدار اکسیژن موجود در محیط و عواملی دیکر باعث می شود که درجه اشتعال یک سوخت تا حدودی تغییر کند. به طور کلی بیشتر مواد و مصالح موجود در ساختمان در حریق های عظیم و وقتی که درجه حرارت از 540 درجه سانتیگراد تجاوز کند، جز مصالح قابل اشتعال محسوب می شوند.

نرخ حرارت حاصل از حریق

منظور از نرخ حرارت، مجموعه مقادیر حرارتی است که در هر واحد زمان از احتراق سوخت حاصل می شود. منحنی نرخ حرارت طی مراحل احتراق همیشه یک شکل نیست و زیر تأثیر عوامل مختلف و با تغییر شرایط تغییر می کند. واحد اندازه گیری نرخ حرارت بی تی یو در دقیقه یا کالری در دقیقه است.

خطرات حریق و رابطه آن با بار حریق

در بسیاری از ساختمان ها اگر در ساخت بنا مواد قابل احتراق به کار رود، بار سوختی مربوط به آن می تواند بخشی از محتویات باشد. درجه خطر آتش سوزی در هر قسمت از ساختمان با مجموع مقدار مواد سوختنی موجود در آن مکان یا مقدار بار حریق اعم از مصالحی که در خود ساختمان به کار رفته یا اشیا و وسایلی که در آن قرار داده شده بستگی مستقیم دارد. بنابراین اگر محتویات بنا، و مصالح به کار رفته غیر قابل اشتعال باشد خطر آتش سوزی عملاً به صفر خواهد رسید.