حمل و نقل زمینی با استفاده از ناوگان جاده ای

حمل و نقل زمینی (جاده ای) به روش‌هایی از حمل و نقل بین المللی و داخلی کالا اطلاق می شود که در آن، برای حمل کالا از وسایل نقلیه ی سنگین و ماشین‌های مخصوص ترانزیت استفاده می شود.

استفاده از قطار و خطوط ریلی از مصادیق حمل و نقل زمینی به حساب نمی آید بلکه به این حرفه حمل و نقل ریلی گفته می شود.

کامیون‌ها، وانت‌ها و انواع ماشین‌های سنگین با توجه به نوع و ابعاد اجناس، از کابین‌های مخصوص تعبیه شده برای باربری، استفاده می کنند تا از استحکام و اطمینان ارسال کالا مطمئن شوند.

حمل و نقل زمینی یا جاده ای از روش‌های به صرفه در ارسال کالا به شیوه صادرات یا واردات است. با توجه به اهمیت زمان در حمل کالا، باید از طول مسیر و توقفگاه‌ها اطلاع داشته باشیم تا بتوانیم زمان ارسال را به طور تقریبی محاسبه کنیم.

افرادی که در فرآیند ترابری کالا به شیوه زمینی (جاده ای) نقش دارند شامل راننده کامیون، فروشنده یا مسئول ارسال (مسئول ارسال لزوما با کریر و فورواردر یا به طور کلی شرکت حمل و نقل یکی نیست)، مشتری (تحویل گیرنده کالا) که کالا را در مقصد تحویل می گیرد.

ترابری زمینی اجناس و کالا، در حوزه ی حمل و نقل بین المللی دارای فرایند‌های پیچیده تری نسبت به باربری داخلی است. این فرایند‌ها شامل اخذ مجوز‌های بین المللی و ارتباط مداوم با سرویس دهنده‌های خارجی می باشد.

ترابری داخلی به طور زمینی یعنی ارسال و تحویل اجناس در محدوده یک کشور و ترانزیت بین المللی به معنی گذر از یک یا چند کشور برای رسیدن به مقصد می باشد.

کالای متنوع و زیادی با استفاده از این روش حمل و نقل به دست مشتریان می رسند از جمله گوشت، مرغ، میوه و سبزیجات، لبنیات (شیر، کره، پنیر، ماست، دوغ و...) لوازم آرایشی و بهداشتی، ماشین ها و وسایل نقلیه، مواد اولیه و ابزار کشاورزی، مواد اولیه و ابزار صنعتی و...

ترانزیت جاده ای نوعی واسطه برای تمام شیوه‌های حمل و نقل محسوب می شود. معمولا برای ارسال کالا مصرفی از جمله خوراکی و لوازم آرایشی به مشتری نهایی یا فروشنده نهایی از این شیوه استفاده می‌شود. 

حمل و نقل زمینی (جاده ای) از طریق بین المللی دارای قوانین و مقررات انبوه تری نسبت به حمل داخلی کالا است. در حمل و نقل بین المللی عواملی از قبیل گمرک و مجوز ترخیص، قوانین و مقررات کشور مقصد، قوانین و مقررات کشور‌های مابین مبدأ و مقصد، کالای مجاز در هر کشور، و هزینه‌های عوارض دخیل هستند.

خدمات شرکت‌های حمل و نقل زمینی: 

خدمات باربری زمینی محدوده وسیعی از سرویس‌های کریری، فورواردی، تخلیه و بارگیری، مشاوره و تعیین قیمت را شامل می شود.

در حوزه ی حمل و نقل بین المللی با قوانین، مقررات و کنوانسیون‌های متعددی از جمله TIR و CMR، اینکوترم‌ها، تشریفات گمرک و ترخیص روبرو هستیم.

خدمات شرکت‌های حمل و نقل زمینی در دو حوزه ی بین المللی و داخلی بررسی می شود.

در حوزه ی باربری بین المللی خدمات با استفاده از کامیون استفاده می شود. وسایل نقلیه حمل و نقل کالا باید از استاندارد‌های کیفی مناسب برای ترانزیت برخوردار باشند. صادرات و واردات کالا از طریق ناوگان حمل و نقل زمینی (جاده ای) برای فاصله‌های نزدیک دارای صرفه اقتصادی است.

سرویس‌های وارداتی کالا به صورت گروپاژ یا خرده بار، خدمات صادرات و واردات هفتگی، سرویس‌های حمل و نقل زمینی در بنادر، خدمات Door to Door شامل بسته بندی، باربری داخلی و تشریفات ترخیص از گمرک در این حوزه به مشتریان ارائه می شوند.

ارائه خدمات مشاوره، حمل با کانتینر و ترانزیت مواد نفتی با نفتکش از دیگر خدمات حوزه ی حمل و نقل زمینی (جاده ای) محسوب می شود.

برای ترابری خودرو از تجهیزات بارگیری مخصوص حمل خودرو استفاده می شود. یکی از روش‌های بهینه سازی فرایند باربری استفاده از تجهیزات بارگیری مناسب از جمله تریلر کفی، تریلر تانکردار، کانتینر چادری، کانتینر یخچالی و انواع تریلرهای کمرشکن می باشد.

از خدمات دیگر شرکت‌های حمل و نقل بین المللی می توان به کامیون فول LTL , FTL گروپاژ نام برد.

خرده بار و حمل بارهای حجیم با کمرکش و بوژی کش مخصوص از تمام کشور های اروپایی و ترکیه به تمام گمرکات کشور انجام می شود.

در این حرفه محل بارگیری، نحوه بسته بندی، محل تخلیه و ابعاد و وزن کالا دقیقا مشخص می شود.