تکیه گاه پایه های قاب می تواند مفصلی یا گیردار باشد. عملاً در بیشتر موارد فرض تکیه گاه مفصلی ملاک محاسبه قرار می گیرد. زیرا تعبیه گیرداری کامل در پای ستون و در شالوده اغلب غیر عملی است.در قاب هایی که با پای مفصلی محاسبه می شود نیازی به تهیه مفصل کامل موجود نیست و کافی است که پای قاب به صورت تخت، به صفحه تقسیم فشار خود بر روی شالوده قرار گیرد و با یک ردیف میل مهار بر روی محور کار، بر مرکز پایه و در امتداد عمود بر دهانه به شالوده بتنی متصل شود.
وقتی که دهانه قاب بیش از 20 تا 15 متر است یا مواردی که نسبت ارتفاع پایه به طول دهانه کوچک است، رانش افقی پایه ها که بر شالوده تأثیر می نماید بزرگ می شود و در نتیجه برای مقابله با آن، استفاده از شالوده های منفرد معمولی غیر عملی است.در چنین حالتی در صورتی که جنس زمین خوب و رانش پایه چندان بزرگ نباشد می توان از چند راه حل استفاده نمود.
بستن شالوده های منفرد با تیر کلافی با ارتفاع نسبتاً زیاد به شکل یک تیغه قائم به نحوی که فشار پاسیو در پشات تیر کلاف، عکس العمل لازم در مقابل رانش در شالوده های دو سر را به وجود آورد.از این تیر کلاف می توان در شالوده دیوار محیطی ساختمان نیز استفاده نمود.آهن گذاری لازم در این تیر، مطابق روش محاسبه تیرهای بتن آرمه و با توجه به بارهای موثر و فشار پاسیو خاک در پشت آن، در سطوح افقی و قائم به عمل می آید.
از دال بتن آرمه کف ساختمان، با آهن گذاری لازم به عنوان کش بین دو پایه می توان استفاده نمود.در حالت کلی و در دهانه های بزرگ، رانش بین دو پایه، با گذاردن کش فلزی در بین دو پایه باید گرفته شود. این کش ها برای تمام رانش بین دو پایه محاسبه می شود. و با اتصال پنجه مفصلی به صفحه پای ستون متصل می شوند و اغلب احتیاج هست که با گذاردن بست قورباغه آنها را به حالت تنیده در آورد.
وقتی که کش در محل صحیح خود قرار گرفت و به اندازه لازم تنیده شد می توان برای جلوگیری از زنگ زدگی تمام آن را در بتن قرار داد. پیش تنیدیگی کش را در کارهای کم اهمیت می توان با چشم مشحص نمود ولی در کارهای مهم خوب است با نیرو سنج این پیش تنیدگی را به حد لازم کنترل نمود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
