بتن با سنگدانه بازیافتی

امروزه بر اساس تکنولوژی رایج بتن، ساخت بتن های ویژه با مقاومت های فشاری زیاد امکان پذیر است. اگر چه اغلب آیین نامه های بتن هنوز مقاومت بتن مورد استفاده در سازه ها را به MPa 60 محدود می کنند، اما آیین نامه های جدید اخیراً حدی بالاتر از MPa 105 را نیز در نظر گرفته اند. ساخت بتن های با مقاومت زیاد و در حد MPa 120 و کاربرد آن در ساختمان های بلند در کشورهای پیشرفته دنیا رواج یافته است.

این مقاومت با اضافه نمودن مواد ریز و فعال به سیمان تا حدی افزایش یافته که بتن هایی با مقاومت های فشاری بین MPa 200 و MPa 800 و مقاومت های کششی بین MPa 30 و MPa 150 در نمونه های آزمایشگاهی به دست آمده است. برای دستیابی به چنین مقاومت هایی لازم است تغییراتی در طرح اختلاط داده و از مواد و افزودنی های جدیدی استفاده نمود.

از عوامل مهم در رسیدن به چنین مقاومت هایی استفاده از سنگدانه های مقاوم و کاهش حداکثر اندازه سنگدانه در مخلوط بتنی برای همگنی بیشتر آن است. همچنین با استفاده از مواد بسیار ریزدانه و با اندازه های کمتر از دهم میکرون می توان مجموعه ای متراکم تر و با تخلخل بسیار کم که بالاترین وزن مخصوص را خواهد داشت، تهیه نمود.از بتن پیش تنیده می توان برای ساخت تیرها، کف طبقات یا پل هایی با طول دهنه های زیاد که در عمل با بتن مسلح معمولی قابل ساخت نیستند، بهره برد. از تاندون های پیش تنیده (عموما کابل های فولادی کششی)، برای ایجاد بارهای مقاوم استفاده می شود.

این بارهای مقاوم، با ایجاد تنش فشاری، سبب به وجود آمدن تعادل با تنش کششی شده که این تنش های کششی نیز در هنگامم وارد آمدن بار خمشی در یک عضو فشاری بتنی ظاهر می شوند. این فرایند به وسیله ی رشته های فولادی و غلاف انجام شده و نیاز به ابزاریی خاص دارد. روش های پیش تنیدگی بتن شامل پیش تنیدگی به روش پیش کشیده و پیش تنیدگی به روش پس کشیده انجام می شوند. در بتن های مسلح معمولی، از میل گردهای فولادی در داخل بتن استفاده می شود.