پی تکی
پی هایی هستند که مساحت آنها در تراز پایه سازه افزایش ابعادی می یابد. این پی ها عموماً بار یک دیوار یا ستون را تحمل نموده و گسترش ابعادی آنها زیر دیوار یا ستون مذکور با توجه به شدت بارهای وارده صورت می پذیرد. معمولاً از پی های تکی در مواقعی استفاده می شود که بار و ارده از طرف ساختمان نسبتاً کم بوده و تعدا طبقات 3 الی 4 طبقه باشد از طرفی احتمال نشست غیر یکنواخت زمین وجود نداشته باشد.
در ساختمان های اسکلت فلزی چون تمام بارها ابتدا به ستون ها وارد می شوند و ستون ها بار را به پی ها منتقل می نمایند لازم است پی از نوع بتن مسلح (بتن آرمه) استفاده شود. در این گونه موارد پی های بتن مسلح از نوع تکی اجرا می شود. سطح مقطع پی های تکی دارای شکل های مربع، مربع مستطیل، چندضلعی، دایره است که برای صرفه جویی در مصرف مصالح می توان آن را به صورت پلکانی یا شیبدار اجرا نمود.
پی تکی کلاف شده
هر گاه پی های تکی توسط شناژهایی از بتن مسلح به یکدیگر متصل و کلاف شوند، پی را کلاف شده می نامند. پی های کلاف شده بهترین نوع پی در مناطق زلزله خیز به شمار می رود. زیرا در هنگام زلزله شناژها از جابه جایی پی ها جلوگیری نموده و باعث می شوند که در فاصله پی ها از یکدیگر تغییری حاصل نشود. اتصال یا کلاف پی و شناژ به دو صورت انجام می شود.
پی مشترک (مرکب)
هر گاه برای دو یا چند ستون یک پی ساخته شود (پی مشترک) گویند. پی مشترک وقتی مورد استفاده قرار می گیرد که فاصله پی های از یکدیگر کم بوده به طوری که حجم پی های یکی می شود و یکی از پی ها در کنار زمین همسایه قرار گرفته باشد.
وقتی که به علت طول زیاد یک بنا نیاز به ایجاد درز انبساط باشد، در این صورت باید برای ستون های مجاور درز انبساط نیز پی مشترک در نظر گرفته شود. لازم به توضیح است چنانچه بخواهیم برای دو پی با بارهای مختلف پی مشترک طرح نماییم پی مزبور به شکل ذوزنقه خواهد بود. که قاعده کوچک در طرف بار کمتر و قاعده بزرگ در جهت بار بیشتر قرار می گیرد.