بتن را می توان یکی از مقاوم ترین و مستحکم ترین سنگ های مصنوعی دانست. لذا پی های که با بتن ساخته می شوند بهترین پی در کارهای ساختمانی به شمار می آیند. امروزه توصیه می شود که پی تمامی ساختمان های با بتن مسلح بسازند.در مناطق زلزه خیزی نظیر شهرهای جنوب برای ساختمان های سبک و یک طبقه نیز پی های بار در پی های بتنی بین 30 تا 45 درجه است.
لذا می توان این گونه پی ها را پلکانی یا به صورت هرم ناقص ساخت و از مصرف اضافی بتن صرفه جویی نمود.چنانچه پی از نوع بتن مسلح باشد ابتدا باید مطابق نقشه های اجرایی آرماتور در قالب پیش بینی شده قرار داده، سپس بتن ریزی صورت گیرد (از پی های بتن مسلح در ساختمان های اسکلت فلزی و اسکلت بتنی استفاده می شود).
پی ستون بتنی در انواع مخالف شیبدار، پلکانی و … با توجه لحاظ کردن بیرون زدگی بتن پایه ساخته می شوند. برای مقابله به بارهای سنگین اقدام به مسلح سازی پایه بتنی توسط میلگردهای فولادی و در هر دو جهت می شود. این نوع از پی ها همچنین برای تحمل بار مجموعه ای از چند ستون منفرد که به دلیل محدودیت فضایی امکان بیرون زدگی پی برای برخی از ستون ها مقدور نباشد بکار می روند. شکل این پی های مرکب در مواردی که مقطع ستون ها یکسان بوده مستطیلی و در غیر این صورت ذوزنقه ای است.
پی های ساختمانی (شالوده یا فنداسیون) به عنوان یکی از اعضای باربر ساختمان وظیفه توزیع و انتقال وزن ساختمان به زمین را دارد. طراحی یک پی مناسب، به خصوصیات خاک زیر آن از یک طرف و مقدار وزن سازه ای وری آن از طرف دیگر بستگی دارد.
پی حد فاصل بین ساختمان (بنا) و زمین است. به بیانی دیگر ساختمان به وسیله پی به زمین متصل شده و بارهای قائم وارده را که شامل وزن حاصل از ستون ها، دیوارها، سقف ها و …همچنین بارهای افقی (باد و زلزله) را دریافت کرده و به یک نسبت مشخصی پخش و به زمین منتقل می کند.
ساختمان های بدون پی به مرور زمان دچار نشست شده و در نیتجه این نشست در ساختمان ترک ایجاد می شود و مقاومت بنا در برابر بارهای وارده از بین می رود. ابعاد پی بستگی کامل به وزن بنا، نیروهای وارد بر آن (مرده و زنده و بارهای جانبی)، نوع خاک و مقاومت فشاری زمین دارد.