اگر چه در حالت کلی ساخت مخلوط های با دانه بندی باز (متخلخل) از همان تکنیک های متداول برای ساخت مخلوط های آسفالتی با دانه بندی متراکم و با همان تجهیزات بهره می برد، اما برخی ملاحظات در مراحل انجام کار باید در نظر گرفته شوند.
با توجه به اینکه، معمولاً ساخت مخلوط های آسفالتی با دانه بندی باز با قیرهای اصلاح شده و معمولاً اجرای آن در ضخامت های کمتر از ضخامت مورد استفاده برای آسفالت های با دانه بندی متراکم، اجرا می شود لذا باید توجه خاصی به عملیات اجرا و دمای تراکم این نوع مخلوط شود. لایه های با ضخامت کمتر، سریعتر سرد می شوند و زمان کمتری برای عملیات تراکم در اختیار می گذارند. وقتی ضخامت اجرایی افزایش پیدا می کند پتانسیل نفوذپذیری کاهش می نماید.
تراکم مصالح
غلتک های چرخ فلزی استاتیکی متداولترین ابزار برای تراکم مخلوط های آسفالتی متخلخل یا مخلوط های با دانه بندی باز هستند. باید از استفاده از غلتک های سنگینتر برای تراکم مخلوط های آسفالتی متخلخل (با دانه بندی باز) اجتناب شود و دلیل این امر این است که انجام آن منجر به شکستگی بیش از حد مصالح می شود.
همچنین می بایست استفاده از غلتک های چرخ لاستیکی پنوماتیکی به دلیل اینکه با خاصیت ورزدهی باعث بسته شدن منافذ سطحی می شوند و از قابلیت زهکشی مخلوط می کاهند، اجتناب شود. به دلیل خصوصیت مربوط به سردشدگی سریع مخلوط آسفالتی متخلخل، محققان بر آن شدند تا حداکثر فاصله بین غلتک و فینیشر را 15 متر در نظر بگیرند.