مصالح سنگی آسفالت متخلخل مخلوطی از سنگدانه های درشت دانه، ریزدانه و فیلر است که دارای دانه بندی باز یا میان تهی بوده و مصالح سنگی درشتدانه (بالای الک 4#) درصد خیلی زیادی از ترکیب مصالح سنگی را تشکیل می دهند. به طوری که بیشتر از 70 درصد سنگدانه ها درشت دانه هستند.
مصالح سنگی درشت دانه اسکلت و استخوان بندی اصلی مخلوط های آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای را تشکیل می دهند و عامل اصلی پایداری مقاومت باربری زیاد و مقاومت در برابر شیار افتادگی این مخلوط ها است.
برای انتخاب مصالح سنگی، به دلیل تماس مستقیم بین دانه های درشت، مصالح باید دارای مقاومت زیاد در برابر صیقلی شدن و سایش و دارای درصد شکستگی زیاد باشند. این مصالح سنگی باید از استحکام و سختی و دوام کافی برخوردار باشند تا در حالت تماس سنگدانه به سنگدانه در مقابل بار ناشی از آمد و شد مقاومت نمایند.
مصالح سنگی درشت باید از شکستن و خرد کردن مصالح کوهی یا مصالح سنگی خرد شده یا ترکیبی از این دو و یا دیگر مصالح که داری مشخصات مشابه هستند، تشکیل شده باشد. به طور کلی مصالح سنگی درشت و ریز مصرفی در آسفالت متخلخل باید سخت، محکم، بادوام، تمیز و مکعبی شکل و صدرصد شکسته و با خصوصیات کیفی یکنواخت بوده و عاری از هر گونه ذرات رس و لای و شیستی و پوشش خاکی باشد.