مهم ترین دلیل استفاده از افزودنی ها (الیاف) در مخلوط آسفالتی متخلخل کاهش پدیده جاری شدن قیر در این مخلوط ها است که با کمک آن می توان میزان ماده چسباننده مناسب به منظور ایجاد پوشش ضخیم دور مصالح ایجاد نمود، بدون آنکه مشکلات بعدی مشاهده شود.
از هر دو نوع الیاف آلی و معدنی می توان در مخلوط های آسفالتی متخلخل استفاده نمود ولی بایستی توسط آزمایش های مرتبط خصوصیات مخلوط آسفالتی متخلخل را کنترل نمود. میزان مصرف الیاف سلولزی بایستی 0/3 درصد و میزان مصرف الیاف معدنی 0/4 درصد وزن مخلوط آسفالتی باشد. اثر تثبیتی افزودنی های الیافی نه فقط به طبیعت مواد بستگی دارد بلکه به شکل الیاف بر حسب طول و قطر نیز بستگی دارد.
مزایای آسفالت الیافی
امروزه الیاف سلولزی، به طور وسیعی در لایه های اصطکاکی آسفالت متخلخل در چندین کشور در شمال اروپا استفاده می شود. سلولز یکی از پرکاربردترین نوع الیاف در مخلوط های آسفالتی است. افزودن این الیاف به قیر توسط روش های ارزان منجر به ارتقای خصوصیات مخلوط آسفالتی می شود. سیستم قیر مسلح با این فیبر، منجر به افزایش ویسکوزیته قیر می شود. بنابراین، مخلوط دارای پایداری و مقاومت بیشتر در برابر ترکهای خستگی است.