روش معمولی
دو نمونه از قالب بندی دیوارهای بتنی به طریق معمولی وجود دارد. قسمت اصلی قالب (سطوحی که مستقیماً با بتن در تماس است) از صفحات چوبی یا از تخته های چوبی ساخته می شود. برای استحکام قالب و جلوگیری از باز شدن آن هنگام بتن ریزی و حفظ فاصله بین دو دیواره قالب بست های مخصوصی را به کار می برند. برای نصب بست ها یا دو عدد چهار تراش که به فاصله معینی از هم به صورت افقی قرار می گیرند یا یک چهار تراش به کار می برند. در حالت اخیر باید برای عبور میله های بست ها چهارتراش ها را در محل های لازم سوراخ کرد.
برای جلوگیری از فشار بتن روی مجموعه قالب د ر هنگام بتن ریزی، و همچنین پایدار قالب، تیرهای چوبی که به آنها دستک گفته می شود و یک سر آن بر روی زمین محکم شده و سر دیگر آن را به قالب محکم کرده اند به کار می برند. پاره ای از انواع مختلف بست ها وجود دارند. بست ها ممکن است همراه با صفحه فلزی نیرو پخش کن، نظیر واشر باشند به طوری که بتوان فاصله دو دیواره را تا موقع بتن ریزی به اندازه لازم حفظ کرد.
به طور کلی بست ها ممکن است شامل یک میله ساده ای که دو سر آن یا گاهی فقط یک سر آن، پیچ شده باشد که در این صورت یا میله را پس از بتن ریزی در بتن گذاشته و پس از باز کردن قالب قسمت های اضافی که بیرون مانده را قطع می کنند یا پس از گرفتن بتن و قبل از سخت شدن آن را بیرون می کشند یا به صورت دو پوسته ای است که امکان جدا کردن میله از داخل پوسته وجود دارد.در قالب بندی گوشه ها و پایه ها باید دقت کافی مبذول داشت یا پشت بندهای اضافی آنها را تقویت کرد.
روش بالارو
از جمله محسنات این روش قالب بندی که برای دیوارهای نسبتاً بلند استفاده می شود. تعداد دفعات بیشتر استفاده از قالب و سرعت عمل بیشتر آن است. در اولین دفعه استفاده از قالب دو دیواره قالب با تکیه به پاخور بتنی (رامکا) به صورت معکوس قرار می گیرد. پس از ریختن بتن و سخت شدن آن، قسمت های داخلی قالب را تا حد نهایی بتن ریخته شده بالا می برند و پس از محکم کردن آن قسمت دوم دیوار را بتن ریزی را به همین ترتیب تا انتهای کار و اتمام بتن ریزی ادامه می دهند.
روش لغزنده
د ر این روش قالب را به صورت پیوسته و پس از هر مرتبه بتن ریزی به کمک جک های هیدرولیکی و در حالی که دو جداره قالب به بتن ریخته شده قبلی چسبیده است به سمت بالا می کشند. این رو ش برای ساختن سازه هایی نظیر منابع آب، هسته مرکزی ساختمان های چند طبقه یا سیلوها روش مناسبی است.
از آنجا که روش لغزنده به صورت پیوسته انجام می شود برای استفاده هر چه بهتر و اقتصادی تر از قالب و جلوگیری از وقفه کار نیاز به برنامه ریزی دقیق و آماده کردن وسایل و امکانات لازم نظیر، تعیین ساعات کار کارگران در مراحل مختلف، فراهم نمودن نور مصنوعی کافی برای کار در شب و تهیه و حمل و ریختن به موقع بتن دارد.
فرم معماری و طرح سازه ای که قرار است با استفاده از قالب های لغزنده بتن ریزی کرد باید مناسب برای این سیستم قالب بندی باشد. معمولاً نکته اصلی در این مورد، یکنواختی ضخامت دیوار با حداقل حفره ها و سوراخ در بدنه آن با ارتفاعی حداقل برابر 20 متر است.