محصولات بتن سبک در یک تقسیم بندی کلی به سه گروه عمده تقسیم می شود.
بتن گازی مواد اولیه معمولی (با وزن مخصوص متعارف) در فرآیند تولید و در حضور عوامل تولید کننده گاز یا حباب های ایجاد شده توسط فوم، بافت متخلخل و سبکی را به وجود می آورند. این نوع بتن به دو گروه عمده تقسیم می شود.گروهی که دارای فرآیند تولید دوغابی بوده و ایجاد تخلخل ناشی از واکنش شیمیایی یک عامل حباب ساز (عمدتاً پودر آلومینیوم) با محیط رقیق و قلیایی ایجاد شده در فرآیند تولید است.
نسبت آب به سیمان بالاتر از نوع دیگر بتن گازی بوده و عمل آوری نهایی تحت فشار و حرارت (عمدتاً 14 اتمسفر و 180 درجه سانتی گراد) و در اتوکلاو انجام می پذیرد به همین دلیل پسوند اتوکلاو شده به آن اضافه می شود این گروه از بتن های متخلخل نسبت به نوع دیگر دارای مقاومت بالاتر، بافت متخلخل مناسبتر، رنگ روشنتر و ضریب انتقال حرارت پائینتر بوده ضمن اینکه فرآیند تولید آن به دلایل مختلف گرانتر و پیچیده تر از نوع قبلی است.
کاربرد بتن هوادار اتوکلاو
قطعات بتن هوادار اتوکلاو شده، به طور معمول برای مصارف گوناگون با ملات های کم ضخامت یا ملات سبک به یکدیگر متصل می شوند. در زیر موارد مصرف معمول آنها ارائه شده است.
ملات برای پرکردن درزهای عمودی بین قطعا ت بتن هوادار اتوکلاو شده، در مواردی که درزها برای اتصال (پرشدن) با ملات طراحی شده توصیه می شود. عمق درزهای پر شده از ملات تا یک چهارم یا نصف عرض قطعه ادامه پیدا کند. در مواردی که هر دو وجه قطعه دارای بند قائم (بندکشی قائم) است، عمق بند معمولاً کمتر از 15 میلی متر در نظر گرفته نمی شود. همچنین برای قطعه هایی که فقط یک وجه آن ها بندکشی می شود، عمق بندکشی معمولاً بین 30 تا 35 میلی متر است.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
