هند، ایران و روسیه برای راه اندازی یک مسیر7200 کیلومتری تجاری با هم دیدار می کنند. این مسیر جایگزینی ارزان تر و کوتاه تر برای مسیر سنتی کانال سوئز است.
مسیر حمل ونقل بین المللی شمال جنوب یک شبکه چندحالتی از مسیرهای دریایی و ریلی است که اقیانوس هند و خلیج فارس را از طریق ایران با روسیه و اروپای شمالی مرتبط می کند. این پروژه به دنبال پروژه چند تریلیون دلاری «یک کمربند، یک راه» چین به وجود آمد. این دو مسیر در داخل ایران به هم برخورد می کنند.
دهلی نو فعالانه پذیرای تهران بوده و اهمیت زیادی به این مسیر می دهد، ایران هم آن را قبول کرده است. این مسیر پس از عملیاتی شدن به هند امکان می دهد تا کالاهایش را از طریق دریا به بندرعباس بفرستد. از آنجا به بندرانزلی در ساحل دریای خزر منتقل می شوند و بعد با کشتی به آستاراخان روسیه می روند، سپس با قطار به اروپا منتقل می شوند.
این مسیر زمان و هزینه تحویل کالاها را 30 تا بیش از 40 درصد کاهش می دهد. در مقایسه با کانال سوئز، این مسیر جدید زمان انتقال را از بمبئی به مسکو به 20 روز کاهش می دهد. ظرفیت تخمینی این مسیر 20 تا 30 میلیون تن کالا در سال است.
وزیر صنعت و تجارت هند با هیئت نمایندگان تجاری روسیه در دهلی نو دیدار کرد و گفت: «تمام مسائل مربوط به عملیاتی شدن این مسیر جدید هرچه زودتر حل خواهند شد».
دولت در بیانیه ای اعلام کرد هند، روسیه و ایران در 23 نوامبر یک دیدار سه جانبه خواهند داشت تا هرچه زودتر مسیر را عملیاتی کنند.
وزیر صنعت و تجارت هند گفت: «این مسیر حمل ونقل بین المللی شمال جنوب کوتاهترین مسیر حمل ونقل چندگانه است که اقیانوس هند و خلیج فارس را به روسیه و اروپای شمالی متصل می کند».
هند باید برای دسترسی به منابع آسیای مرکزی کالاهایش را از طریق چین یا اروپا منتقل کند. مسیرهای چین و اروپا طولانی، گران قیمت و زمان بر هستند. ایران عملی ترین راه است.
هند سعی دارد بندر استراتژیک چابهار در جنوب شرقی ایران را هم به این مسیر متصل کند. برای کشور بسته ای مانند افغانستان، این مسیر جدید یعنی باز شدن راهی برای میلیاردها دلار تجارت و کاهش وابستگی این کشور به خارج.