بتن های پلیمری از 80 تا 95 درصد پرکننده های معدنی و گاهی آلی تشکیل شده اند و حدود 5 تا 20 درصد بایندر پلیمری نیز بتن را نگاه می دارد. (بایندر به معنای پیوند دهنده یا متصل کننده است و منظور همان محلول مونومر است که پس از فرایند پلیمریزاسیون بتن را نگاه می دارد).
خواص بتن های پلیمری برتر از بتن های سیمانی است.نمونه های بتن پلیمری با بایندر اپوکسی و پلی استر استحکام بالاتری دارند. نمونه های بن پلیمری با بایندر پلی یورتان ازدیاد طول بسیار زیادی دارند.پر کننده ها از دو دسته تشکیل می شوند.
پر کننده های سبک وزن شامل سه دسته سنگ های رسی سبک، پرلیت و سنگ پا می شوند و پرکننده های سنگین شامل 4 دسته قطیر، هماتیت، ایلیمنیت و باریت می شوند.از این مواد برای تولید بتن های پلیمری با وزن مخصوص بین 640 تا 5200 کیلوگرم بر متر مکعب می توان استفاده کرد. پر کننده های بسیار نرم برای کاهش حجم خالی بتن به کار برده می شود.
ماند پودر سیسلیس، کربنات کلسیم، خاکستر، کائولین، میکا، تالک، تری هیدرات آلومینا، سولفات کلسیم و سیمان پرتلند. پر کننده های سبک می توانند سبک باشند مانند دانه های شیشه ای سوراخ دار سرامیک یا گلوله های پلاستیک.استفاده از پر کننده های معدنی مثل کربن، یا پودرهای فلزی، می توان بتن را از نظر الکتریکی رساناتر کرد.
افزودنی های مثل فیبرهای شیشه ای، آلی و فلزی برای اصلاح استحکام ضربه ای، خمشی و همچنین برای کاهش پدیده انقباض ناشی از پخت به کار می رود. عوامل تر کننده باعث کاهش سطحی زیرین مایع و سهولت تر شدگی سطوح پرکننده می شود. جهت تامین رنگ و همچنین رنگ و همچنین گاهی اوقات به منظور پایداری در مقابل نور از رنگدانه ها استفاده می شود.
با افزودن لاتکس های SBR و اپوکسی به بتن معمولی به عنوان بتن سیمان پرتلند، پلیمری استفاده شده است که باعث بهبود خواص مهندسی و پایایی بتن می شود و همچنین با افزودن رزین های پلی اسراسیترن و اپوکسی به مصالح سنگی به عنوان بتن پلیمری که در مورد رزین پلی اسراسیترن، خواص مهندسی و پایایی بتن به طور چشمگیری بهبود می یابد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
