عمل آوری بتن پلیمری

بتن های پلیمری خیلی سریع تحت شرایط محیطی سفت و پلیمری می شوند و تقریباً پس از یک تا دو ساعت کاملاً مستحکم می شوند. در طول این مدت، بتن تازه باید در برابر آب محافظت شده و آسیب نبیند. اگر دما کمتر از 40 درجه فارنهایت باشد، سرعت واکنش پلیمری شدن کاهش می یابد، مگر اینکه غلظت آغاز کننده ها یا دمای هنگام اجرا عملیات را تا بالای 70 تا 80 فارنهایت افزایش دهیم.

متقابلاً، پلیمری شدن در دمای بیش از 90 تا 100 درجه فارنهایت می تواند خیلی سریعتر از انجام گیرد. کاهش غلظت آغاز کننده ها یا انجام عملیات در خنک ترین ساعات شبانه روز می تواند این مشکل را حل می کند.

انواع پلیمرهای مصرفی در بتن

پلیمرهایی رایج در بتن به چهار دسته تقسیم شده اند.

• متیل متاکریلیت
• پلی استر
• پری پلیمر - استیرن
• بتن پلیمری

بتن های باردار شده توسط پلیمر (PIC)

• شامل بتن پرتلند پیش ریخته شده که توسط یک سیستم مونومری باردار شده و متعاقباً در محل پلیمریزه می شود.

بتن های پلیمر - سیمان (PCC)

• شامل یک مونومر است که به مخلوط آب بتن تازه افزوده می شود و متعاقباً در محل پلیمریزه می شود.

بتن های پلیمری (PC)

• شامل یک سیستم مخلوط از سنگریزه (Aggregate) و پراکنده (Filler) در مونومر است که متعاقباً در محل پلیمریزه می شود.

بتن های پلیمر - گوگرد (PSC)

• شامل یک سیستم مخلوط از بتن های گوگردی است که توسط پلیمرهای اصلاح خواص پیدا کرده است.

خواص بتن پلیمری

• مقاومت خوب در برابر حمله شیمیایی و دیگر خورنده ها
• خاصیت جذب آب پایین
• مقاومت خوب در برابر ساییدگی و ثبات و پایداری در مقابل پدیده یخ زدگی - ذوب
• همچنین مقاومت بالای بتن پلیمری در مقایسه با بتن سیمان پرتلند اجازه مصرف تا بالای 50% کمتر از مواد را به ما می دهند. این شرایط باعث می شوند که بتن پلیمری در یک سطح قابل رقابت با بتن سیمان پرتلند در کاربری های ویژه قرار بگیرد.