با توجه به مباحث مطرح شده، ضعف اساسی ساختمان های آجری در مقابل زلزله مقاومت نیست بلکه کمبود نرمی (شکل پذیری) است. میزان خسارت سازه های نرم تا حدودی تابع بزرگی زلزله است و در مورد سازه های نرم در زلزله ای بسیار مخرب با شدت بیش از 7 در ناحیه مرکزی بیش ترین آسیب مشاهده می شود و از مرکز که دور می شویم به تدریج از شدت آسیب کاسته می شود.
در حالی که در مورد ساختمان های آجری چنین نیست و از منطقه ای که ساختمان ها کاملاً فرو ریخته ناگهان به منطقه ای با ساختمان های نسبتاً سر پا می رسیم. رفتار یک ساختمان آجری غیر مسلح را در مقابل زلزله می توان به صورت زیر خلاصه کرد.
شدت زلزله از مقاومت سازه کمتر است و در این صورت سازه سختی خود را حفظ کرده، ضریب بازتاب کم است و نیروی زلزله برای جرم ساختمان ضرب در شتاب زلزله است. این نیرو برای ایجاد ترک و در هم شکستن سازه کافی نیست و بنابراین ساختمان از زلزله آسیبی نمی بیند.
شدت زلزله در لحظات واپسین آن از حد مقاومت سازه فراتر می رود و ترک ها و خرد شدگی ها آغاز می شود. سختی کم شده، تناوب زیاد می شود و در نتیجه ضریب بازتاب افزایش می یابد و سبب بالا رفتن نیوری زلزله می شود. اما چون این تحولات در لحظه های واپسین اتفاق می افتد و زلزله ادامه نمی یابد سازه پایدار می ماند. و در پایان زلزله فقط مقدار ترک و خرد شدگی ملاحظه خواهد شد.
شدت زلزله در همان لحظه های آغازین از حد مقاومت سازه فراتر می رود و در نیتجه کاهش سختی و افزایش ضریب بازتاب، سازه در معرض نیروهای بزرگ تری قرار می گیرد به گونه ای که خیلی زود در هم می شکند و با خاک یکسان می شود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
