به طور کلی جهت اجرای ارت و سیستم حفاظتی دو روش کلی وجود دارد که ضمن بیان آنها، موارد استفاده و تجهیزات مورد نیاز هر روش و نحوه اجرای هر یک بیان می شود.
زمین عمقی
زمین سطحی
روش زمین سطحی
روش مورد نیاز برای حفر چاه ارت با توجه به شرایط محیطی و وجود امکانات و تجهیزات انتخاب می شود. در مکا ن هایی که فضای لازم و امکان حفاری در اطراف سایت وجود داشته باشد، ارتفاع از سطح دریا پائین باشد مانند شهرهای شمالی و جنوبی کشور، پستی و بلندی محوطه سایت کم باشد و فاصله بین دکل و سایت زیاد باشد از روش زمین سطحی استفاده می شود. در این موارد با توجه به مزایای روش سطحی، اجرای ارت به این روش ارجحیت دارد.
انتخاب محل چاه ارت
چاه ارت را باید در جاهایی که پایینترین سطح را داشته و احتمال دسترسی به رطوبت حتی الامکان در عمق کمتری وجود داشته باشد و یا در نقاطی که بیشتر در معرض رطوبت و آب قرار دارند مانند زمین های چمن، باغچه ها و فضاهای سبز حفر نمود.
عمق چاه
با توجه به مقاومت مخصوص زمین، عمق چاه از حداقل 4 متر تا 8 متر و قطر آن حدوداً 80 سانتیمتر می تواند باشد. در زمین هایی که با توجه به نوع خاک دارای مقاومت مخصوص کمتری هستند مانند خاک های کشاورزی و رسی، عمق مورد نیاز برای حفاری کمتر بوده و در زمین های شنی و سنگلاخی که دارای مقاومت مخصوص بالاتری هستند، نیاز به حفر چاه با عمق بیشتر است. در صورتی که تا عمق 4 متر به رطوبت نرسید و احتمالاً در عمق بیشتر از 6 متر به رطوبت نخواهد رسید. حفر چاه نباید بیشتز ا6 متر باشد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
