سیستم قاب های خمشی برای ساختمان های بلند مرتبه گزینه مناسبی نیست زیرا تامین سختی جانبی مورد نیاز چنین ساختمان هایی تقریبا غیر ممکن است. اولین بار ایده سیستم لوله ای با استفاده از یکپارچه کردن عملکرد دیوارهای پیرامونی ساختمان مطرح شد. در حال حاضر اغلب ساختمان های بیشتر از 40 طبقه با بکارگیری گونه ای از سیستم های لوله ای ساخته می شود.
ماهیت این سیستم ها دارای سختی بسیار بالایی است که نسبت به سایر سیستم های متداول دارای چندین مزیت است. سیستم لوله ای از طرفی مقاومت و سختی سازه را بالا برده و از طرفی دیگر با کاهش چشمگیر مقدار وزن مصالح مصرفی، افزایش ارتفاع ساختمان را مقدور می سازد.
سیستم لوله ای از طریق حذف ستون های میانی، باعث افزایش وسعت فضاهای داخلی شده. این سیستم همچنین با بکارگیری مصالح فولادی، بتنی و ترکیبی از آن دو نیز قابل اجرا می باشد. در ادامه انواع این سیستم ها به صورت اجمالی معرفی می گردد.یکی از سیستم های مقاوم در ساختمان های بلند سیستم لوله ای است. به طور کلی این سیستم ترکیبی از ستون های نزدیک به هم و تیرهای عمیق است که در محیط پیرامونی ساختمان قرار گرفته اند.
رفتار سیستم لوله ای تحت اثر بارهای جانبی مانند خمش یک طره توخالی است که در اثر آن تارهای سمت مخالف نیروهای جانبی کوتاه شده و تارهای سمت نیروی جانبی طویل می شود. این سیستم سختی جانبی و مقاومت پیچشی بالایی دارد ولی به علت توزیع غیر یکنواخت نیرو در ستون های بال (عمود بر بار جانبی) لنگی برش خواهد داشت. اثرات لنگی برشی در لوله های قابی، استفاده از حداکثر ظرفیت سختی و مقاومت سازه را محدود کرده و لنگر مقاوم و صلبیت خمشی را کاهش می دهد.