تحلیل سه بعدی
در این روش سازه به صورت سه بعدی و یکپارچه تحلیل و طراحی می شود. بارها بر روی سقف ها و دیوارها تعریف می شوند و سپس از طریق روش اجزاء محدود، تمام سازه به صورت کلی و یکارچه تحلیل شده و با توجه به نتایج میزان آرماتورها و تسحیلات دیگر در سازه بتنی (دیوارها و دیگر الما ن های سازه ای) تغیین می شود. برای انجام این روش معمولاً نیاز به برنامه های کامپیوتری تحلیل سازه ها etab است.
تحلیل دو بعدی
یک سازه سه بعدی را می توان به صورت دو بعدی مورد برسی قرار داد. به عنوان مثال یک قاب را که دارای یک سقف در جهت اصلی خود است، می توان به جای یک سیستم دیوار سه بعدی مورد تحلیل قرار داد. بدین معنی که به جای اینکه یک سیستم شامل دیوارهای هم جهت را که با یک سقف به هم متصل شده اند مورد برسی قرار دهیم.
یک قاب را با دهانه های مشابه با سیستم دیوارهای مذکور، و به صورت دو بعدی تحلیل و طراحی کنیم، این قاب صفحه ای معمولاً در سه موقعیت از دیوار و در بدترین آنها از لحاظ بارها و تنش های وارده، انتخاب می شود. بعد از ارزیابی و محاسبه تنش های وارده، میزان آرماتورهای مورد نیاز برای قاب مربوطه تعیین و طراحی می شود.
این روش جواب های تقریبی خوبی را نتیجه می دهد و در استفاده ار آن نیازی به برنامه های کامپیوتری نیست. البته در این روش تنها آرماتورهای قائم طراحی می شوند. حال آنکه همانند هر عضو سازهای، از جمله دیوارها و سقف ها، آرماتورهای افقی نیز برای سیستم می بایست تعیین و طراحی شوند.