این نوع قالب اولین نوع یوبوت استفاده شده در صنعت ساختمان بوده و به صورت یک تکه است. این قالب ها دارای بندهایی در چهار طرف خود هستند که علاوه بر تعیین فاصله بین قالب ها بنا به سلیقه طراح، باعث حرکت کمتر یوبوت ها در هنگام بتن ریزی می شود. وجود پایه های موجود در زیر قالب های یوبوت با ارتفاع های مختلف باعث ایجاد لایه پایین با ضخامت های مختلف می شود و تعادل یوبوت را به دلیل قرار گرفتن کامل بر روی کف بر قرار می کند.
از مزایای این نوع یوبوت می توان به هزینه تمام شده کمتر، سرعت بالای تولید و هزینه حمل کم به دلیل قرار گرفتن این قالب ها در داخل یکدیگر در زمان حمل و انبار، اشاره نمود.بزرگ ترین عیب این قالب ها امکان ورود بتن به داخل قالب ها در صورت بتن ریزی نا مناسب بوده که در این صورت فرض اصلی طراحی سازه که وجود حفره های خالی در سقف می باشد زیر سوال می رود.
عیب دیگر این نوع قالب ها بتن ریزی در دو لایه است که ممکن است باعث ایجاد درز سرد افقی در بتن شود. همچنین با توجه به شکل قالب ها تمرکز تنش در حد فاصل لایه بتن پایین و تیر ایجاد شده در بین دو یوبوت به دلیل زاویه تند زیاد است.
قالب یوبوت اصلاح شده
در بتن ریزی دال هایی که در آنها از قالب های یوبوت تک و دوبل با ابعاد 52 در 52 سانتیمتر استفاده شده، باید از بتن با روانی (اسلمپ) بالا به همراه فوق روان کننده استفاده نمود و همچنین ویبره کردن بتن جهت پرشدن زیر قالب ها باید با دقت بالا انجام شود. در غیر این صورت بتن به زیر قالب ها نفوذ نکرده و نتیجه آن، ایجاد حفره در زیر سقف باشد.
یوبوت اصلاح شده با هدف برطرف نمودن این مشکل با ابعاد 30 سانتیمتری تولید می شود. همچنین با توجه به حجم بسته قالب ها، امکان ورود بتن به داخل آنها وجود ندارد. تولید این قالب ها به صورت بادی بوده و در نتیجه هزینه کمتری به نسبت قالب های تک و دوبل خواهند داشت.
یکی از معایب اصلی این قالب ها مصرف بتن بیشتر نسبت به قالب یوبوت دوبل است. از آنجایی که حداقل فاصله بین قالب ها 10 سانتیمتر در نظر گرفته شده، به دلیل کوچک تر بودن قالب های یوبوت اصلاح شده به نسبت قالب یوبوت دوبل، تعداد تیرهای ایجاد شده در یک سطح مشخص بیشتر و در نتیجه وزن آن نیز بیشتر است.