یکی از مهم ترین روش های ساخت و ساز که در دهه های گذشته و پیش از ورود استاندارد های لرزه ای در شهرهای بزرگ مرسوم بوده ساختمان های نیمه اسکلت است. طبق تعریف دستور العمل بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود، ساختمان های مصالح بنایی سنتی، ساختمان هایی هستند که بدون انجام محاسبات مهندسی و به صورت سنتی ساخته می شوند. سقف این ساختمان ها آجری قوسی، طاق ضربی، چوبی و غیره بوده که عملکرد آن می تواند صلب یا انعطاف پذیر باشد.
ساختمان آجری نیمه اسکلت در دسته ساختمان های بنایی غیر مسلح قرار می گیرد. اما به واسطه ستون های فلزی مرکزی، از دیگر انواع ساختمان بنایی غیر مسلح متمایز می شود. سیستم باربر جانبی در این گونه ساختمانی، دیوارهای آجری است که در جهت طولی معمولاً از دو دیوار موازی طویل تشکیل شده است.
در جهت عرضی، این نوع ساختمان به علت جهت تیرریزی سقف های طاق ضربی احتیاجی به دیوارهای باربر نبوده و نمای ورودی ساختمان غالباً با یک قاب در و پنجره فلزی به ارتفاع طبقه پوشانده می شود. در جهت عرضی و انتهای ساختمان معمولاً دیوار باربر دیگری وجود دارد که در بعضی موارد به واسطه وجود نورگیر تمامی عرض ساختمان را در بر نمی گیرد.
می توان دو نوع چیدمان کلی از دیوارهای باربر در ساختمان های نیمه اسکلت مشاهده کرد. در نوع اول دیوار یا دیوارهایی باربر در جهت عرضی ساختمان موجود است و معمولاً در انتهای ساختمان قرار دارند و رفتار این نوع ساختمان تحت تأثیر پیچش قرار دارد. در گونه دوم، در جهت عرضی، دیوار باربر قابل قبولی وجود نداشته و ساختمان در جهت عرضی شدیداً آسیب پذیر است.